یو می هو تراپی ، طب سنتی ، طب سوزنی

مقاله تدابیر دوران بارداری شامل این مقالات می باشد:

تدابیر دوران بارداری(1):

تنش های روحی، وظایف مردانه!، انتخاب پزشک معالج، انتخاب بیمارستان، تغذیه، نزدیکی،استحمام.

تدابیر دوران بارداری(2):

ترک خوردن پوست، مراقبت های دهان و دندان، یبوست، دخانیات و الکل، پیشگیری از زردی نوزاد، حجامت، تأمین کلسیم، مسافرت، ورزش، افزایش وزن، ترش کردن.

تدابیر دوران بارداری(3):

ویار (هوسانه های طبیعی، هوسانه های غیر طبیعی؛ تهوّع و استفراغ بارداری)، فشار خون بارداری، کهیر.

تدابیر دوران بارداری(4)(آداب معنوی بارداری)

تنش های روحی

هر گونه ناراحتی و استرس زن در طول دوران بارداری بر جنین وی تاثیر می گذارد. اگر می خواهید فرزندی خوش اخلاق داشته باشید، از فکر و خیال و غم و غصّه بی دلیل پرهیز کنید. در صورت ضرورت از آرام بخش های ساده ای مثل ترکیب مساوی عرق بیدمشک و بهارنارنج؛ عرق بادرنجبویه؛ گلاب(مصرف خوراکی) و مانند آنها(البته با مشورت پزشک معالج خود) بهره بگیرید. یادتان باشد که حتّی یک ساعت استرس هم عینا در زندگی آینده فرزندتان منعکس خواهد شد بنابراین در این دوران، بی خیال دنیا و مافیها باشید!

وظایف مردانه!

مردی که همسر وی باردار است باید:

۱- به ویارهای وی توجّه کند و در حدّ امکان در تامین خواسته های او در این زمینه بکوشد.(به جز ویارهای غیر طبیعی مثل تمایل به خاک خوردن که باید از طریق مراجعه به پزشک درمان شود.)

۲- به هیچ وجه، حتّی برای زمانی کوتاه، کدورتی از همسر خود در دل نگه ندارد؛ چرا که این امر(حتّی اگر به وی ابراز نشود) بلافاصله در قلب زن تاثیر منفی می گذارد  و این مساله می تواند در جنین نیز عوارض ناخوشایندی به بار آورد.

۳- نیازهای عاطفی زن باردار بسیار بیش از زمان های دیگر است و مرد باید به آنها توجّه کافی کند. کمی انصراف ظاهری زن از مرد در این دوران و تمرکز او روی مسایل بارداری ، به معنای کم شدن علاقه او به همسرش نیست و نباید باعث دلخوری مرد شود. یک نکته مهم در این دوران، نگرانی زن از آینده رابطه عاطفی خود با مرد با حضور یک رقیب جدّی به نام فرزند است که مرد باید اطمینان کافی در این زمینه را به همسرش بدهد. البتّه بسیاری از مردها نیز چنین نگرانی دارند که وظیفه متقابلی را بر دوش زن می گذارد.

انتخاب پزشک معالج

توصیه ما این است که پزشکی که در طول بارداری به وی مراجعه می کنید، دارای این خصوصیات باشد:

* هم جنس باشد.

* همان پزشکی باشد که زایمان شما را انجام خواهد داد. این امر موجب اطمینان خاطر زن باردار به ویژه به هنگام زایمان خواهد شد.

* از پزشکانی که سونوگرافی را به صورت یک عادت در تمام ویزیت ها انجام می دهند نباشد. بر خلاف تصورات قبلی، زیان های سونوگرافی برای جنین به تدریج در مطالعات علمی جدید آشکار می شود. مطلوب آن است که در طول بارداری هیچ وقت سونوگرافی انجام نشود. اگر هم ضرورتی پیش آمد به حدّاقل دفعات بسنده شود. هرگز پزشک خود را برای انجام سونوگرافی های غیر ضروری – و از جمله برای تعیین جنسیت جنین – تحت فشار نگذارید.

* پزشک باید در دسترس بیمار باشد. به این معنا که هم فاصله مکانی محل زندگی بیمار و مطب پزشک زیاد نباشد و هم این که از شمار متخصّصانی نباشد که به جهت تعداد زیاد بیماران، نمی توانند به موقع و با دقّت شما را ویزیت کنند.

* پزشکی را انتخاب کنید که اعتقاد راسخ به انجام زایمان طبیعی داشته باشد. خودتان نیز به هیچ وجه برای انجام سزارین، او را تحت فشار نگذارید.

انتخاب بیمارستان

بهتر است بیمارستانی که تصمیم به زایمان در آن را دارید از قبل مشخّص کنید. این کار باعث آرامش خاطر شما می شود. به جای تکیه بر ظواهر و تبلیغات، از تجربه سایر زنان استفاده کنید. سعی کنید بیمارستانی را انتخاب کنید که:

* حتّی المقدور پرسنل بخش زایمان آن همگی زن باشند. در مورد خوش اخلاق بودن پرسنل بیمارستان هم با وسواس تحقیق کنید. مشکلات روحی طبیعی زن پس از زایمان، نباید با برخوردهای نامناسب پرسنل بیمارستان مضاعف شوند.

* به محل زندگی شما نزدیک باشد.(در مدّت حدّاکثر ۱ ساعت قابل دسترسی باشد.)

* زیاد شلوغ نباشد.

* فراموش نکنید که بیمارستانهای گرانتر لزوماً بیمارستانهای بهتری نیستند. بیمارستان را بر اساس نوع بیمه و میزان بودجه خود انتخاب کنید و استرس هزینه های سنگین زایمان را به استرس های دیگر این دوران اضافه نکنید. حتّی بسیاری از بیمارستان های خیریه، گاه خدماتی کامل تر از بیمارستان های خصوصی گران قیمت ارایه می کنند.

* ترجیحا بیمارستانی باشد که پزشک معالج شما در آن کار می کند یا آن که حدّاقل از بیمارستان هایی باشد که این اجازه را می دهند که پزشک معالج شما بتواند به هنگام زایمان بر بالین شما حاضر شود.

تغذیه

تغذیه در دوران بارداری نیاز به وسواس زیادی ندارد. رژیم سالم غذایی روزمرّه، اغلب برای تامین نیازهای بارداری کفایت می کنند. علاوه بر آن توجّه به نکات ذیل می تواند مفید باشد:

۱- مادران باردار بهتر است حتّی المقدور از مصرف غذاهای تند یا تلخ خودداری کنند.

۲- از مصرف هر غذایی که هضم آن برایشان سنگین است پرهیز کنند؛ پرخوری نکنند و غذا را کاملاً بجوند.

۳- بعضی خوراکی ها یا داروهای گیاهی می توانند خطراتی را، هر چند اندک، برای جنین به همراه داشته باشند لذا توصیه می کنیم که مادران باردار و به ویژه بانوانی که سابقه یا خطر سقط جنین، خونریزی دوران بارداری و مشکلات مشابه دارند؛ مصرف آنها را به حدّ اقل کاهش دهند و به ویژه در مورد داروهای گیاهی تنها با مشورت پزشک مجرّب اقدام کنند:

خوراکی ها: باقلا، فلفل، تره، جعفری، پیاز، سیر، زعفران، کنجد و روغن کنجد، نخود، میوه های ترش و …

داروها: سیاهدانه، دارفلفل، ابهل، رازیانه، گل گاوزبان، صبر زرد(آلویه ورا)، سنا، روغن کرچک، بومادران و …

۴- کنجد و روغن آن خطر سقط جنین را افزایش می دهند؛ به همین دلیل همان قدر که مصرف آن در ماه های نخست بارداری می تواند نامطلوب باشد، مصرف آن در ماه آخر بارداری و به ویژه یک هفته به زایمان می تواند به انجام زایمانی طبیعی و آسان کمک کند.

۵- از مصرف مرغ پرورشی در دوران بارداری پرهیز کنید؛ چرا که تعادل هورمونی مادر را به هم می زند و این امر می تواند بر جنین نیز اثر نامطلوبی داشته باشد.

۶- نوشیدنی های کافیین دار مثل چای، قهوه و نوشابه های کولا می توانند باعث تولّد نوزاد با وزن کم و عوارض عصبی شوند. لذا از مصرف آنها پرهیز کنید.

۷- شکلات ها علاوه بر این که مقدار کمی کافیین دارند حاوی تیوبرومید نیز می باشند که شبیه کافیین است؛ لذا از مصرف شکلات هم پرهیز کنید.

۸- بر خلاف آن چه که بسیاری از مادران تصوّر می کنند؛ هیچ ضرورتی ندارد که در دوران بارداری مصرف گوشت و سایر فرآورده های حیوانی(لبنیات، تخم مرغ و …) افزایش پیدا کند؛ بلکه به عکس اگر در این دوران، در ترکیب رژیم غذایی، غلبه با غذاهای گیاهی باشد؛ مادر و جنین از فواید آن بهره های زیادی خواهند برد.

۹- توصیه به مصرف غذاهای گیاهی به معنی آن نیست که رژیم غذایی مادر از تنوّع کافی برخوردار نباشد؛ بلکه باید ضمن مصرف انواع غذاها، نیازهای غالب و اصلی از راه غذاهای گیاهی تامین شود.

۱۰- بیشتر شدن سهم غذاهای خام در رژیم غذایی مادر باردار و به ویژه مصرف حدّاقلی غذاهای سرخ کرده نیز مطلوب است.

۱۱- آب عسل: توصیه اکید می کنیم که از هنگامی که تصمیم به بارداری می گیرید تا زمان بارداری و پس از آن تا پایان دوران شیردهی روزی ۳-۲ لیوان آب عسل مصرف کنید. به این ترتیب که عسل را با غلظت دلخواه (۱/۵-۱ قاشق غذاخوری به ازای هر لیوان) در آب حل کرده کمی آب لیموترش تازه به آن اضافه کرده پس از خنک شدن به صورت جرعه جرعه میل کنید. این ترکیب فوق العاده، در جلوگیری از یبوست، پیشگیری و درمان انواع کم خونی و ضعف، پیشگیری از زردی نوزاد، پیشگیری و درمان تهوّع و استفراغ دوران بارداری و ویارهای غیرطبیعی مادر، افزایش هوش و زیبایی نوزاد و … بسیار موثّر است. لذا هرگز از مصرف آن غافل نشوید.

۱۲- جوانه گندم: دقیقا مثل آب عسل توصیه می کنیم که از هنگامی که تصمیم به بارداری می گیرید تا زمان بارداری و پس از آن تا پایان دوران شیردهی، جوانه گندم مصرف کنید. مصرف روزانه یک قاشق مربّاخوری پودر جوانه گندم، علاوه بر پیشگیری از کم خونی و یا درمان کم خونی موجود، در کاهش ضعف، درمان ویارهای غیر طبیعی، کاهش و درمان مشکلات هورمونی پس از بارداری و برقراری جریان شیر مناسب در دوران شیردهی بسیار موثّر است. این مقدار جوانه گندم را می توانید به تنهایی، یا همراه با کمی شیر، ماست، سالاد، آبمیوه و مانند آن مصرف کنید. در صورت استفاده از جوانه گندم تازه، این مقدار را به ۵-۴ قاشق غذاخوری افزایش دهید.

۱۳- چند نکته برگرفته از روایات:

* مصرف کندر در دوران بارداری، عقل کودک را افزون می کند؛ اگر پسر باشد؛ بیداردل و آگاه و دلیر خواهد شد و اگر دختر باشد؛ زیباروی و دارای باسنی بزرگ می شود و بهره او نزد همسرش زیاد خواهد شد. توصیه ما این است که در چند ماه اوّل بارداری، روزی یک نخود کندر را زیر دندانهای جلوی خود قرار داده آهسته بجوید تا شیره آن کاملاً کشیده شود. بعد از ۴ تا ۵ دقیقه، باقیمانده کندر که مانند آدامس شده است را دور بیاندازید. این بهترین روش مصرف کندر است. اما ریختن آن داخل کپسول، مصرف آن به همراه عسل یا بلعیدن دانه های کندر اگر چه از اثر آن کمی می کاهند؛ اما روشهایی قابل قبول هستند.

* مصرف «به» در دوران بارداری، بوی کودک را خوش و اخلاقش را نیکو می کند. البته عدّه ای اعتقاد دارند که واژه «سفرجل» که در روایات آمده است به معنای گلابی است. اگرچه نظر نخست قوی تر است، امّا شما می توانید احتیاط کنید و هر دوی آنها را نوش جان کنید.

* مصرف خربزه در این دوران(به ویژه اگر با پنیر مصرف شود)، فرزند را خوش روی و خوش خوی می کند.

* مصرف سویق در دوران بارداری فرزندی قوی را در پی خواهد شد. ساده ترین شکل سویق، آرد گندم بو داده است. البتّه موضوع سویق، بحثی تخصّصی را می طلبد.

* مصرف خرما در بارداری، فرزندی بردبار، پاک و زیبا را به ثمر می نشاند. به ویژه در روایات بر مصرف خرما در دوران زایمان تاکید ویژه ای شده است بنابراین در ماه آخر بارداری از مصرف خرما دریغ نکنید. به تجربه هم ثابت شده است که این امر به تسهیل زایمان کمک بسیاری می کند. اگر چه به طور معمول به شما اجازه داده نخواهد شد که در اتاق زایمان چیزی بخورید؛ اما سعی کنید پنهان از دید پرسنل اتاق زایمان، خرما را در اتاق زایمان نیز مصرف کنید!

نزدیکی

تنها محدودیت مطلق برای نزدیکی در دوران بارداری، ماه آخر است اگرچه محدود کردن این رابطه در تمام دوران بارداری هم، مورد تاکید برخی اطبّای بزرگ قدیم هست. نکته مهم در این مورد، توجّه به نیازهای جسمی و به ویژه روحی زن برای برقراری رابطه زناشویی است که اغلب مورد غفلت واقع می شود؛ حتّی بسیاری از مردان با این تفکّر که باید فداکاری کنند و در این دوران از این نیاز خود چشم پوشی کنند؛ از رابطه زناشویی با همسر باردار خود فاصله می گیرند غافل از این که اکثر بانوان همچنان در طول دوران بارداری، نیاز جسمی و به ویژه نیاز عاطفی به این رابطه دارند و حتّی نیاز عاطفی این دوران می تواند بیش از نیاز عاطفی قبل از بارداری باشد. بنابراین تا پیش از ماه آخر بارداری– جز در موارد خاصّی که پزشک تعیین می کند – محدودیتی برای نزدیکی وجود ندارد. البتّه با بزرگ شدن تدریجی شکم زن، نزدیکی باید با آرامش و احتیاط بیشتری صورت گیرد و در صورت ضرورت، زن و مرد جای خود را به هنگام نزدیکی عوض کنند.

استحمام

توقّف در حمّام باعث نرم شدن عضلات و رباط ها می شود. بنابراین اگر مادر در اوایل دوران بارداری زیاد حمّام برود، احتمال سقط جنین افزایش پیدا می کند و بهتر است در این ماه ها؛ حمّام رفتن در حدّ نیاز و کوتاه و مختصر باشد. به عکس در ماه پایانی بارداری اگر تعداد و مدّت استحمام مادر بیشتر باشد؛ زایمان با سهولت بیشتری انجام خواهد شد. البته توقّف طولانی در حمّام بسیار گرم هم چندان توصیه نمی شود.

ترک خوردن پوست

یکی از نگرانی های زنان باردار، ایجاد ترکهای پوستی روی شکم است. برای پیشگیری از این مشکل، در چند ماه آخر بارداری، نواحی پایین شکم، لگن و بالای ران را هر روز با روغن های مناسب مثل روغن زیتون یا روغن بادام شیرین یا روغن نارگیل(و در ماه آخر با روغن کنجد)، ماساژ دهید. این ماساژ، علاوه بر پیشگیری از ترک پوست، با نرم کردن تدریجی مفاصل لگن، زایمان را نیز تسهیل می کند. این مساله باید جدّی گرفته شود چرا که در صورت ترک خوردن پوست، دیگر درمان چندان موثّری برای آن وجود ندارد. البتّه در صورت بروز این مشکل هم نباید چندان نگران بود چرا که در طول چند ماه پس از زایمان، این خطوط به تدریج کمرنگ شده تا حدّ زیادی همرنگ پوست اطراف می شوند؛ این نکته را گفتم تا خود را چندان درگیر درمانهای گران قیمت و معمولا کم تاثیر این مشکل نکنید.

مراقبت های دهان و دندان

دندان درد در دوران بارداری برای بسیاری از مادران یک کابوس است که با توجّه به محدودیت های عملی و گاهی هم وسواس های شخصی مادران یا دندان پزشکان در استفاده از داروهای مسکّن خوراکی یا تزریقی می تواند مشکلات زیادی برای زن باردار به وجود بیاورد. لذا توصیه اکید می کنیم که هر گونه مشکل دندان پزشکی خود را قبل از دوران بارداری درمان کنید و در این دوره هم نکات بهداشتی مربوطه را به دقّت اجرا کنید.

یبوست

یبوست، امّ الامراضی است که در دوران بارداری تبعات منفی مضاعفی را به دنبال دارد؛ برای مثال یبوست به راحتی می تواند منجر به لکّه بینی یا خونریزی مادر و حتّی سقط جنین شود؛ در حالی که اغلب دیده ام که حتّی متخصّصین محترم زنان و زایمان نیز به هنگام بروز چنین مشکلاتی از آن غافلند؛ وحال آن که بسیاری از مواقع تنها با درمان یبوست، مشکل زن باردار مرتفع خواهد شد. برای درمان یبوست در زنان باردار باید حتّی المقدور از دستورات ساده غذایی مثل افزایش مصرف میوه و سبزیجات، پیاده روی سبک و مانند آنها بهره گرفت و تنها در صورت ضرورت از ملیّن های ملایم استفاده کرد. برخی از این راه ها عبارتند از:

- خوردن روزانه ۲-۱ عدد هویج آب پز.

- مصرف خیسانده آلو، انجیر خشک یا برگه ها(البتّه در صورت تحمّل گوارشی).

- روزانه یک قاشق مربّاخوری خاکشی را در یک استکان آب ۵-۴ قل آرام جوشانده شیرین نموده میل کنند.

- مصرف خیسانده سبوس گندم.

- مصرف ترنجبین.

- مصرف روزانه چند قاشق روغن بادام شیرین یا روغن زیتون.

اگر با دستورات فوق و اقدامات مشابه، یبوست زن باردار درمان نشد می توان از ملیّن های ملایمی مثل گل سرخ یا فلوس بهره گرفت؛ امّا مصرف ملیّن های قوی مثل سنا یا روغن کرچک در این دوران ممنوع است.

دخانیات و الکل

* ممنوعیت استعمال سیگار و سایر دخانیات و نیز موادّ مخدّر، روانگردان و … در دوران بارداری نیاز به تذکّر ندارد و معمولاً هم – حدّاقل در کشور ما – این مسایل برای زنان باردار چندان مطرح نیست؛ امّا آنچه که مهم است این است که متاسّفانه بسیاری از زنان باردار به علّت الطاف! همسر یا سایر اعضای خانواده در معرض دود سیگار قرار می گیرند که این مساله می تواند تاثیر نامطلوبی روی جنین بگذارد. لذا توصیه می شود حدّاقل در این دوران، از استعمال هرگونه دخانیات در فضای منزل خودداری شود.

* مصرف الکل همیشه بد است؛ در دوران بارداری بدتر. هیچ مادری نباید این خیانت مضاعف به خود و فرزندش را مرتکب شود.

پیشگیری از زردی نوزاد

بعضی از بانوان به دلیل نگرانی از ایجاد زردی در نوزادشان، در ماههای آخر بارداری مبادرت  به مصرف بی رویه خنکی می کنند که این امر باعث بروز مشکلات در مادران می شود. این کار به هیچ وجه مورد توصیه ما نیست. راه منطقی آن است که در یکی دو ماه آخر بارداری، مادر، هفته ای یک بار، زبان خود را در آینه کنترل کند؛ اگر زبان زردرنگ بود می تواند نشان دهنده افزایش صفرا و احتمال ایجاد زردی در نوزاد باشد. در این حال بهتر است یک خنکی ملایم مثل عرق کاسنی را چند روز مصرف کنند تا مشکل حل شود. توصیه عمومی تر برای رفع نگرانی همه مادران این است که از یک هفته به زایمان هر روز یکی دو استکان عرق کاسنی مصرف کنند؛ امّا فراموش نکنند که درمان زردی نوزادان، کاری ساده است و نباید باعث نگرانی آنها شود.

حجامت

توصیه مطلق ما به تمام زنان باردار آن است که در صورتی که منع خاصّی در مورد حجامت ندارند(که البته این مساله را باید با مشورت با پزشک مجرّب در زمینه طبّ سنّتی معلوم کنند)؛ حتماً بین ماه ۴ تا ۷ حاملگی نسبت به انجام حجامت اقدام کنند. این کار علاوه بر بهبود گردش خون جفت، باعث کاهش خطر ابتلا به فشار خون یا مسمومیت حاملگی، دیابت بارداری و مانند آنها خواهد شد.

تامین کلسیم

یکی از نگرانی هایی که عمدتاً از سوی پزشکان یا برنامه های پزشکی صدا و سیما به زنان باردار تلقین می شود نگرانی از بابت کمبود کلسیم در دوران بارداری است. این مادران عمدتاً به مصرف لبنیات روی می آورند که با توجّه به کیفیت لبنیات پاستوریزه، به هیچ وجه مورد تایید ما نیست و البته معمولاً اثر پیشگیرانه مناسبی هم ندارد. مصرف مکمّل های کلسیم نیز به مانند هر مکمّل دیگری – از جمله مکمّل های آهن و اسیدفولیک – مورد تایید ما نیست.

تامین کلسیم مورد نیاز مادر و جنین، کار چندان سختی نیست و به شیوه های ذیل قابل وصول است:

۱- بهره مندی از آفتاب: اگر خانه آفتاب گیری ندارید؛ سعی کنید هر چند روز یک بار هم که شده چند دقیقه ای آفتاب بگیرید؛ البته اکیداً توصیه می کنم که تابش آفتاب باید به پشت بدن باشد و نه جلوی آن.

۲- فعّالیت بدنی مناسب در طول دوران بارداری مانع از کاهش میزان کلسیم استخوان خواهد شد.

۳- از مصرف خوراکی هایی که باعث کاهش جذب کلسیم یا افزایش میزان برداشت آن از استخوان می شوند خودداری کنید. سر دسته این خوراکی ها چای و نوشابه است.

۴- از بین لبنیات، بهتر است به مصرف کشک و کره محلّی و روغن زرد اکتفا شود. مصرف هفته ای یک بار کشک محلّی مرغوب (به صورت کله جوش، همراه کمی پونه و روغن زیتون– به جای نعناع داغ – و چند عدد خرما یا مغز گردو به عنوان دسر)، کلسیم کافی را برای زن باردار تامین خواهد کرد.

۵- مصرف روزانه ۱۰ عدد مغز بادام خام و ۵ عدد خرما هم می تواند کلسیم مورد نیاز زن باردار را تامین کند.

۶- پوست تخم مرغ های مصرفی خود را دور نریزید.آنها را شسته؛ خشک و آسیاب نموده در طول دوران بارداری و شیردهی، روزی نصف قاشق چایخوری از این پودر را با کمی عسل روی زبان خود ریخته قورت دهید. این ترکیب ساده و ارزان یکی از بهترین مکمّل های طبیعی کلسیم است.

مسافرت

در حاملگی های طبیعی که احتمال سقط یا زایمان زودرس وجود نداشته باشد، مسافرت مانعی ندارد؛ امّا باید توجّه داشت که:

- برنامه ریزی سفر به نحوی باشد که زن باردار خسته نشود. در هر حال باید از مسافرت های طولانی به ویژه در سه ماهه اوّل و سوّم حاملگی اجتناب شود.

- در مسافرت هایی مثل مسافرت با ماشین که به مدّت طولانی پاها به حالت آویزان قرار می گیرند بهتر است که حدّاکثر هر دو ساعت، یک ربع توقّف داشت تا زن باردار کمی قدم بزند؛ چرا که در بارداری احتمال ایجاد لخته های سیاهرگی زیاد می شود که آویزان بودن پاها این احتمال را افزایش می دهد.

ورزش

نیاز زن باردار به فعّالیت بدنی، اغلب با انجام کارهای روزمرّه – از جمله فعّالیت های مربوط به خانه داری – تامین می شود؛ امّا اگر به هر دلیل این فعّالیت کم است و زن نیاز به فعّالیت بیشتری دارد به این نکات توجّه کند:

۱- انجام هر ورزشی که زن باردار را خسته کند – از جمله همه ورزش های حرفه ای – ممنوع است.

۲- انجام هرگونه ورزش که با خطر برخورد ضربه و آسیب به شکم همراه باشد – از جمله ورزش های رزمی – ممنوع است.

۳- شیرجه زدن در آب، رفتن به مکان هایی با ارتفاع زیاد و اکسیژن کم(مثل کوه پیمایی)، شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد، اسکی روی آب، پریدن از ارتفاع و هر حرکت شدیدی برای زن باردار ممنوع است.

۴- انجام ورزش باید به صورت منظّم باشد و شدّت آن خیلی کم و زیاد نشود.

۵- در صورت بروز علایم کمبود اکسیژن مانند خستگی مفرط، سرگیجه و تنگی نفس، ورزش باید قطع شود.

۶- پس از سه ماهه اوّل حاملگی باید از انجام ورزش هایی که مستلزم دراز کشیدن طولانی هستند، اجتناب شود.

۷- مصرف مایعات کافی، محیط خنک و پوشیدن لباس های مناسب جهت جلوگیری از افزایش دمای بدن ضروری است.

۸- حتما و حتما قبل از شروع ورزش در دوران بارداری در مورد مسایلی که منع انجام ورزش در این دوران محسوب می شوند، با پزشک خود مشورت نمایید. برخی از این مسایل عبارتند از: کمی رشد جنین، خونریزی واژینال، خطر زایمان زودرس، مشکلات دهانه رحم، پارگی کیسه آب، فشار خون بالا، بیماری های مزمنی که با ورزش تشدید می شوند و ….

افزایش وزن

متوسّط افزایش وزن زنان باردار ۱۲-۱۰ کیلوگرم است که برای خانم های لاغر کمی بیشتر(تا ۱۸ کیلوگرم) و برای خانم های چاق کمی کمتر(تا ۱۱ کیلوگرم) در نظر گرفته می شود. در ایران افزایش وزن بیش از ۱۲ کیلوگرم – و حتّی تا ۳۰ کیلوگرم – امری معمولی است در حالی که به نظر می رسد اگر زن باردار دستورات ساده ای مثل جویدن غذا، استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی و پرهیز از خوردن قبل از گرسنگی و دست کشیدن از غذا قبل از سیری را رعایت کند؛ عملاً با چنین مشکلاتی مواجه نخواهد شد.

ترش کردن

ترش کردن در بارداری به همان دلایلی ایجاد می شود که در غیر زمان بارداری ایجاد می شود؛ جز آن که به دلیل فشار مستقیم رحم روی معده، افزایش فشار داخل شکمی و شل شدن عضلات صاف دستگاه گوارش در زمان بارداری – و به ویژه در اواخر آن – احتمال ترش کردن افزایش پیدا می کند. درمان ترش کردن در این دوران نیز عملاً فرقی با سایر زمان ها ندارد؛ جز این که ترجیح داده می شود مشکل، حتّی المقدور با رعایت دستورات بهداشتی بر طرف شود و نه مصرف دارو.

نکته: توصیه می شود که زنان باردار شکم خود را با پارچه ای نرم – و ترجیحاً پشمی – بپوشانند. البته باز هم تاکید می کنیم که «بپوشانند» و نه این که ببندند؛ به عبارت دیگر این پارچه هیچ گونه فشاری را نباید به شکم و رحم وارد بیاورد.

ویار (هوسانه؛ آرزوانه؛ تهوّع و استفراغ بارداری)

تعریف

در لغت نامه دهخدا در مورد معنای ویار آمده است: «میل و هوس زنان آبستن.(از ابن البیطار) ویار گاهی به صورت تهوع و استفراغ و گاه به شکل بدآمدن از بعض چیزها و زمانی به صورت اشتها داشتن و هوس چیزی را کردن و آن را بسیار دوست داشتن ظاهر می شود.(فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده) آرزوانه را گویند؛ و این زنان آبستن را افتد که چیزهای بد آرزو کنند چون گِل و نمک و انگِشت و برنج خام و جز آن. هوسی که در نخستین ماه های آبستنی و زمان بارداری پدید آید.»

بنابراین بحث در مورد ویار، شامل سه بخش است: تهوّع استفراغ دوران بارداری، هوسانه های طبیعی این دوران و تمایلات تغذیه ای غیر طبیعی زن باردار.

الف- تهوّع استفراغ دوران بارداری

یک مشکل بسیار نگران کننده برای بسیاری از زنان باردار؛ تهوّع و استفراغ دوران بارداری است. این مشکل که به ویژه در سه ماهه اوّل بارداری و در هنگام صبح شایع تر است؛ علاوه بر اذیت و آزار روحی مادر باردار، از آنجا که در صورت شدید بودن می تواند با تغذیه صحیح وی تداخل داشته و نهایتاً روی جنین اثرات منفی بگذارد؛ باید جدّی گرفته شود. البته درمان این مشکل چندان پیچیده نیست و توجّه به نکات ذیل راهگشا خواهد بود:

- مادر در این دوره باید مطلقاً از مصرف غذاهایی که مخالف طبع و مزاج او هستند خودداری کند.

- ضمن رعایت مزاج بیمار، بهتر است که غذاهای گرمی سهم بیشتری از رژیم غذایی مادر را تشکیل دهند.

- از مصرف هرگونه غذایی که باعث نفخ یا سنگینی معده، ترش کردن و مانند آنها می شود خودداری کنید.

- مصرف غذاهای آبکی و ترید به حدّاقل برسد.

- بهتر است مادر باردار از گرسنگی اجتناب کند.

- غذاهای پرچرب و سرخ کردنی و انواع غذاهای آماده از رژیم غذایی بیمار حذف شوند. مصرف ادویه در غذاها نیز به حدّاقل برسد.

- در این دوران بهتر است مادر در معرض هیچ بویی به ویژه بوی غذاها قرار نگیرد. هوای خانه نیز باید تازه و برخوردار از تهویه کافی باشد.

- تنش های روحی باعث تشدید مشکل هستند؛ لذا مادر باید هرگونه استرس را از خود دور کند.

- یبوست، اثری افزایشی بر تهوّع و استفراغ مادر دارد و باید سریعاً درمان شود.

- مصرف مایعات(آب، دوغ، نوشابه، چای و …) از نیم ساعت قبل از غذا تا دو ساعت و نیم بعد از آن باید ترک شود.

- بهتر است برخاستن از رختخواب به آهستگی انجام شود. گذاشتن یک قطعه نان خشک در دهان، قبل از بلند شدن از رختخواب هم اقدام موثّری محسوب می شود.

- پیاده روی ملایم و سبک در کاهش تهوّع استفراغ بارداری موثّر است.

 

- پاکسازی معده قبل از بارداری باعث تقویت فم معده شده و مانع بروز حالت تهوع در زنان می شود. این کارباید با مشورت متخصّص طب سنتی انجام شود.

درمان دارویی:

۱- آب عسل: یکی از بهترین داروها برای رفع تهوّع استفراغ دوران بارداری مصرف آب عسل است. مقدار دلخواهی عسل را در آب حل کنید(حدّاقل یک قاشق غذاخوری در یک لیوان آب). سپس مقداری آب لیموترش تازه(و نه آبلیمو) به آن اضافه کنید و پس از خنک شدن آن در یخچال( و نه خنک کردن آن با یخ) این نوشیدنی بسیار گوارا و لذیذ را به آرامی و جرعه جرعه میل نمایید.(روزی دو سه لیوان) در صورت شدّت تهوّع، به اندازه نوک قاشق چایخوری زنجبیل کوبیده به هر لیوان آب عسل اضافه کنید.

۲- نسخه ها

در اوایل دوران کاری  خود، فکر می کردم که برای درمان این مساله باید بیشتر روی کبد به عنوان مرکز بیماری تمرکز کرد ولذا از داروهایی مانند عرق کاسنی و شاهتره استفاده می کردم که چندان مفید نبود. پس از مدتی به این نتیجه رسیدم که برای حل مشکل باید متوجّه معده شد. از آن پس به استفاده از نسخه هایی مانند نسخه های ذیل روی آوردم که حاصل آن بسیار رضایت بخش بود. به دنبال این تغییر روش درمانی، تقریباً هیچ گاه بیماری که استفراغ های آبستنی وی درمان نشده باشد؛ نداشته ام.

۱- ۲- نسخه برای مادرانی که تحمّل خوردن گرمی را دارند:

این مادران می توانند روزی دو سه استکان عرق زنیان یا نعناع یا پونه یا آویشن یا بابونه یا شیرین بیان را با عسل شیرین کرده با کمی زنجبیل مخلوط نموده، خنک و کم کم نوش جان نمایند.

۲-۲- نسخه برای مادرانی که تحمّل خوردن گرمی را ندارند:

در این مادران به اندازه لازم، یعنی در حدّی که مادر دچار گرمی نشود، عرق کاسنی را با یکی از عرقیات فوق مخلوط می کنیم؛ امّا باز هم بهتر است در حدّ تحمّل زن باردار، غلبه با عرق های گرم باشد.

۳-۲- جوشانده ها: به جهت وضعیت این گونه بیماران بهتر است از مصرف داروهای جوشانده خودداری شود؛ چرا که بو یا طعم جوشانده، خود می تواند باعث تهوّع و استفراغ او شود؛ حتّی عرقیات را نیز بهتر است به صورت خنک – و با افزودن کمی عسل و آب لیموترش تازه – مصرف کرد. البته طبیعتاً در مورد مادرانی که مشکلی برای مصرف جوشانده ندارند این محدودیت وجود ندارد و می توان از داروهای ذیل بهره گرفت:

- داروهای گرم: زنجبیل، زنیان، تخم کرفس، تخم شوید، انیسون، بابونه، بادرنجبویه، نعناع، پونه، آویشن و …

- داروهای خنک: تخم گشنیز، گل همیشه بهار و …

روش مصرف: بسته به وضعیت مزاجی بیمار سه چهار مورد از داروهای فوق را روزی یک یا دو بار، با هم، جوشانده یا دم کرده میل کنید.

۳- سایر راهکارها

- گرم کردن موضعی معده با آجرداغ یا وسایل مشابه هم در کاهش میزان تهوّع و استفراغ موثّر است.

- بادکش گذاری معده به شرط آن که فقط در ماه های اوّل بارداری که هنوز رحم کوچک است انجام شود هم از راه های کمکی مناسب برای درمان تهوّع استفراغ بارداری است.

ب- هوسانه های طبیعی زن باردار

این هوسانه های طبیعی در دو سوی متقابل هستند؛ زن در دوران بارداری به طور طبیعی نسبت به بعضی خوراکی ها گرایش دارد و از بعضی دیگر رویگردان می شود. این ویارهای طبیعی در بارداری باید مورد توجّه قرار گیرند؛ چرا که نشان دهنده نیازهای واقعی زن باردار هستند. در واقع هر غذایی که زن باردار نسبت به آن ویار دارد و با خوردن آن دچار مشکلاتی از جمله تهوّع و استفراغ می شود؛ نباید مصرف شود؛ چرا که این غذاها یا فاسد و مسموم(به معنای عامّ آن) هستند و یا مخالف طبع و مزاج مادر و جنین می باشند. عکس این مساله نیز صادق است ولذا همسر زن باردار باید تمام تلاش خود را در تامین غذاهایی که او تمایل به خوردن آنها دارد به کار گیرد؛ به طور معمول، زن هایی که جنین پسر دارند و یا خودشان گرم مزاج هستند؛ از گرمی ها(مثل شیرینی ها) بدشان می آید و تمایل به خوردن ترشی دارند و به عکس، بانوانی که جنین دختر دارند و یا خودشان سرد مزاج هستند؛ تمایل به خوردن شیرینی دارند و از ترشی ها فاصله می گیرند.

تجربه ای جالب در مورد اهمیت ویار بارداری

یکی از بانوان مکرّمه از اقوام نزدیک ما – که خدایش رحمت کند – نقل می کردند که در بارداری نخست خود؛ هوس خوردن کباب داشته اند؛ امّا با توجّه به تنگناهای معیشتی آن روزگار از ابراز آن به همسر خویش خودداری می کرده اند. در این دوره کم کم در بازوی ایشان نقطه متورّم و دردناکی پیدا می شود که علیرغم مراجعات مکرّر، طبیبان از یافتن علّت و درمان آن عاجز می مانند.

 

در یکی از همین روزها، یکی از زنان همسایه که از ویار ایشان مطّلع بوده اند، لقمه ای کباب تهیه کرده از پشت سر به ایشان نزدیک شده و ناگهانی آن را داخل دهان او گذاشته و از او می خواهند که آن را بخورد. این همسایه خوب اظهار می دارد که این تورّم دردناک بازو به خاطر جواب ندادن مناسب به ویار است و جالب این که بلافاصله پس از مصرف این لقمه کباب، بیماری روند بهبودی را به سرعت طی می کند.

شاید برای تجربیاتی مانند تجربه فوق نتوان دلیل علمی قاطعی ارایه کرد؛ امّا من به صحّت آنها اعتقاد دارم به ویژه که در بعضی بیماران خود نیز موارد مشابه آنها را به عینه مشاهده کرده ام. برای مثال یکی از بیمارانم دچار مشکلات عدیده جسمی – و به ویژه گوارشی -، بی اشتهایی، بی حالی و خستگی در ابتدای بارداری بود که علیرغم انجام درمان های معمول به نتیجه خاصّی نرسیده بودیم.

 

همزمان، نامبرده هوس مصرف زرشک پلو با مرغ داشت که به علّت مخالفت بنده با مصرف مرغ، از آن خودداری می کرد. سرانجام وقتی دیدم که تمام فکر و ذکر او شده است «خوردن زرشک پلو با مرغ» به او اجازه دادم که یک وعده از آن مصرف کند. جالب اینجا بود که تقریباً بلافاصله پس از همان یک وعده،  بسیاری از مشکلات ایشان رو به بهبود گذاشت؛ بنابراین باز هم به مردان محترم تاکید می کنم که در بر آوردن هوسانه های طبیعی همسر باردار خود بسیار کوشا باشید.

 

در صورتی که به علّت عدم تمکّن مالی در این راه مشکلاتی هم وجود دارد سعی کنید با کم کردن خرج های غیرضروری نسبت به این کار اقدام کنید. به کسانی مثل خودم هم که اطّلاعات پزشکی دارند توصیه می کنم که دقّت کنند که هوسانه های طبیعی یک زن باردار، نیازهای واقعی جسمی زن باردار را اغلب دقیق تر از تشخیص امثال ما تعیین می کنند؛ بنابراین از این که سواد معده یک زن باردار به سواد من و شما غلبه کند! ناراحت نشوید.

ج- هوسانه های غیر طبیعی

 تمایل به خوردن خاک، برنج خشک، یخ، نمک، نشاسته و مانند آنها در بعضی زنان باردار دیده می شود که معمولاً ناشی از کمبودهای غذایی و در راس آنها کم خونی فقر آهن است که باید با مشورت پزشک معالج نسبت به درمان آنها اقدام کرد. ساده ترین راه درمان این مشکل، استفاده از سبد غذایی متنوّع به ویژه میوه ها و سبزیجات است. استفاده از مکمّل های غذایی مناسب و ساده ای مانند جوانه گندم، عسل، خرما و مانند آن، به راحتی ویار را درمان خواهد کرد. در این میان مصرف جوانه گندم، آب عسل و مکمّل های طبیعی کلسیم مورد تاکید است و پاسخ درمانی به آنها تقریبا همیشگی است.

تذکّر مهم مردانه: گاهی شدّت ویار زن به قدری است که حتّی به بوی بدن همسر خود نیز حسّاس می شود. این مساله گاهی باعث می شود که مرد فکر کند که به او توهین شده است یا این که زن او را دوست ندارد؛ در حالی که این چنین نیست. بهترین کار در این مواقع، صبر و بردباری مرد تا رفع مشکل است. استحمام مرتّب و استفاده از خوشبوکننده های طبیعی که مورد پسند زن نیز باشد، از اقدامات کمکی دیگر محسوب می شوند.

 

 

فشار خون بارداری

فشار خون بارداری از معضلات خطرناک این دوران محسوب می شود. نکته مهم این است که در تجربه شخصی خودم، برای این مادران، هیچ گاه نیاز به درمان با داروهای شیمیایی نداشته ام و در اکثر موارد، با رعایت تمهیداتی ساده، مشکل بیمار حل شده است. برای پیشگیری و درمان این مشکل به این نکات توجه کنید:

۱- حجامت بین ماههای ۴ تا ۷ بارداری، یکی از بهترین راههای پیشگیری از این مساله است. در صورت ضرورت و با توجه به وضعیت جسمانی و مزاجی بیمار، تکرار این حجامت نیز منع چندانی ندارد. البته این نکته، صدور جواز حجامت در موارد ضروری است و نه الزام زنان باردار به این کار. تصمیم گیری در این مورد را به عهده پزشک معالج خود بگذارید.

۲- یک ترکیب ملایم و مناسب برای کنترل فشار خون در این دوران، ترکیب مساوی عرق کاسنی و شاهتره است. در تعداد کمی از افراد سرد مزاج که با خوردن عرق فوق، دچار مشکل می شوند می توانید کمی عرق بابونه هم اضافه کنید. مادرانی که به این درمان پاسخ ندهند بسیار کم هستند و لذا در صورت بروز این مشکل، با خیالی آسوده، روزانه دو سه استکان از داروی فوق را تا رفع مشکل مصرف کنید. رفع یبوست، کمی محدودیت مصرف نمک و چربی و آرامش روحی هم درمان را کامل خواهند نمود.

۳- دقّت کنید که در این دوران از مصرف داروهایی که می توانند باعث افت شدید و سریع فشار خون شوند؛ خودداری شود.(مثل سیاهدانه، چای ترش و …)

 

4- بسیاری از دستورات عمومی در مورد درمان فشار خون های معمول، در فشارخون بارداری نیز کاربرد دارند. فعالیت جسمانی مناسب؛ کاهش مصرف غذاهای چرب، تند و مصنوعی؛ تعدیل مصرف نمک؛ افزایش مصرف غذاهای گیاهی مناسب و ... از این جمله اند. در این مورد حتما با پزشک خود مشورت کنید.

کــهــیــر

درمان اکثر کهیرها چندان سخت نیست. برای رسیدن به نتیجه مطلوب، این مراحل را دنبال کنید:

۱- در صورتی که فرد دچار یبوست است حتماً یبوست وی را برطرف کنید. در مورد این بیماران، استفاده از خاکشی جوشانده ارجح است.(به این ترتیب که یک قاشق غذاخوری خاکشی را در یک لیوان آب جوش دو دقیقه بجوشانید. در صورت عدم تمایل در غیر این صورت، استفاده از فلوس، بهتر از سایر ملین هاست.)

۲- در صورتی که بیمار دچار یبوست نیز نباشد، مصرف خاکشی جوشانده کمک موثّری در درمان کهیر است.

۳- حجامت، بهترین راه درمان کهیر است. اغلب کهیرها به حجامت عام پاسخ می دهند. معمولا یک یا دو بار حجامت به فواصل ۱۰ روز تا دو هفته ای کفایت می کند. توصیه ما این است که حتّی اگر حجامت عام باعث درمان کهیر نشد؛ به سراغ حجامت ساقین(که از بهترین حجامت ها برای رفع خارش بدن است) نروید؛ چرا که ممکن است باعث بروز مشکلاتی برای جنین شود.

۴- در کنار انجام حجامت از داروهایی که کبد را فعّال می کنند استفاده نمایید. ساده ترین دارو، ترکیب عرق کاسنی و شاهتره به نسبت مساوی و با میزان مصرف ۳ استکان کوچک در روز است. در صورت نیاز می توان کمی عرق همیشه بهار نیز به ترکیب فوق افزود. در عین حال استفاده از سایر داروهای صفرابر نیز بلامانع است، اگر چه به تجربه دیده ام که همان ترکیب ساده فوق در اکثر موارد کارساز است.

۵- درمان های موضعی: بسیاری از داروهایی که طبع خنکی دارند را می توان به عنوان درمان کمکی و موضعی در معالجه کهیر به کار برد. یک مثال ساده و فراگیر آن، شستشوی بدن با سدر در موقع استحمام است. در این زمینه ترکیبات گوناگون و موثّر بسیاری وجود دارد امّا ترکیب ارزان قیمت و در عین حال موثّری که خود، آزموده ام و در بسیاری از بیماران با رضایت خاطر همراه بوده است؛ این است که مقداری شاهتره خشک و جوش شیرین را به نسبت مساوی با کمی ماست شیرین مخلوط کرده، در حمّام روی بدن مالیده بعد از حدّاقل ده دقیقه شسته شود.

 

علاوه بر این نوع درمانها، دود دادن برخی داروها نیز کمک زیادی به رفع خارش و تورّم ناشی از کهیر می کند که در دسترسترین آن، خاکشی و یا عنبرنساراست که باید مثل اسفند دود داده شوند. البتّه فراموش نکنید که این درمان های موضعی، در معالجه کهیر، تنها نقش کمکی دارند و جای درمانهای اصلی را نمی گیرند.

 

6- به لحاظ غذایی بیمار باید از غذاهای گرمی یا گرمی زا مانند غذاهای تند یا چرب؛ انواع غذاهای مصنوعی؛ آجیل های بوداده؛ تخم مرغ؛ بادنجان و ... پرهیز کند.

تذکّر: بعضی موارد کهیرهای بارداری می توانند به درمان مقاوم باشند که این مساله معمولا ناشی از گرمتر بودن مزاج جنین نسبت به مادر است و با زایمان مرتفع خواهد شد.

آداب معنوی دوران بارداری

 

فرزندان، حاصل زندگی انسان ها هستند و اهتمام بی وقفه برای به ثمر نشاندن این «پاره های جگر»*، امری است سرشتی و فطری که از جانب حضرت حق؛ جلّ و علا؛ در محمل نورانی محبّت پدرانه و مهر مادرانه، در وجود والدین به ودیعت گذاشته شده است.

 

در دنیای امروز و به ویژه در کشور خودمان شاهد آن هستیم که در سطوح مختلف، تلاش بی وقفه ای برای ارتقای سطح سلامت جسمانی کودکان و نوزادان در حال انجام است؛ امّا متاسّفانه به نظر می رسد که علیرغم این همّت همه گیر، کمتر کسی به فکر آن است که برای ارتقای سطح سلامت روحانی و معنوی اطفال چاره ای بیاندیشد؛ به همین جهت هم هست که می بینیم والدین در مورد آن که در دوران مختلف زندگی فرزند خود – حتّی قبل از انعقاد نطفه او – چه باید بخورند و چه باید بخورانند اطّلاعات گسترده ای دارند؛ امّا از آن غافل هستند که اگر بهترین تغذیه و والاترین مراقبت جسمانی در فضایی غیر روحانی و در محملی غیر نورانی شکل بگیرد؛ غایت آمال والدین یعنی پرورش نسلی صالح که «روشنی چشم»(۱) باشند؛ به انجام و سرانجام نخواهد رسید.

پرواضح است امکان این که فرزندان ما با جسمی ناسالم، «همای اوج سعادت به دام اندازند»(۲) همواره وجود دارد؛ امّا با روح ناپاک هرگز کسی شاهد رستگاری را در آغوش نکشیده است. آنچه در این مقاله آمده است تلاشی است برای پرداختن به آنچه که در دوران بارداری بر شکل گیری شخصیت معنوی کودکان ما موثّر است.

 

در این باره تلاش های مختلفی صورت گرفته است و کتاب ها و مقالات گوناگونی نگاشته شده است؛ امّا حدّاقل خود من منبعی جامع و مانع در این مورد ندیده ام. طبیعتاً مقاله حاضر به نوشتار فعلی محدود نخواهد شد و به تدریج و بر اساس بضاعت مولّف، گسترده تر خواهد شد. بسیاری از آنچه که در این مقاله می آید تجربیات و شنیده های شخصی بنده در طول سالیانی است که افتخار داشته ام در محضر اهل علم، زانوی شاگردی بر زمین زنم. هر جا که مطلبی به طور مشخّص از منابع روایی یا گفته های بزرگان آورده شده است منبع آن نیز ذکر شده است. بار دیگر یادآوری می کنم که این مقاله به «آداب معنوی دوران بارداری» خواهد پرداخت و مسایل مربوط به قبل از انعقاد نطفه و پس از زایمان، در مقاله هایی مستقل مورد بحث قرار خواهند گرفت.

به جای مقدمّه: جنین؛ بینا، شنوا و آگاه

جنین؛ از همان زمان انعقاد نطفه، موجودی است زنده و از شمار بندگان خدای متعال؛ که دیگر بندگان، موظّف به حفظ شان و حقوق او هستند. بر اساس همین دیدگاه مترقّی اسلام، در قوانین فقهی ما، برای نطفه – در همان لحظه نخست انعقادش – نیز دیه تعیین شده است و هیچ کس حق ندارد او را از حقّ زندگی کردن محروم کند. این بینش متعالی را مقایسه کنید با دیدگاه غیرمنصفانه بسیاری از مکاتب غربی که هر گاه که بخواهند به خود اجازه می دهند این موجود بی دفاع را به دیار عدم راهی کنند. متاسّفانه این طرز نگرش – به ویژه از زمان اجرای برنامه های تنظیم خانواده – در کشور ما نیز رسوخ کرده است و به ویژه تا قبل از چهارماهگی، از منظر بسیاری از مردم، اقدام برای سقط جنین جایز شمرده می شود.

امّا باید توجّه داشت که اگر حتّی جنین را جماد، یعنی موجودی در حدّ سنگ و چوب هم فرض کنیم، طبق نظر قرآن، باز موجودی است که تسبیح حق تعالی می گوید و قابل احترام است. از سوی دیگر واضح است که حتّی جمادات نیز از محیط اطراف خود تاثیرات معنوی می پذیرند؛ و این مساله ای است که در تعلیمات اسلامی و قرآنی، امری بدیهی است و در علم جدید نیز تا حدّ زیادی مورد پذیرش قرار گرفته است.(۳) بنابراین اگر حتّی جنین را معادل سنگ و چوب هم فرض کنیم باید بدانیم که تمام حالات روحی و جسمی مادر و نیز محیط زندگی او بر کیفیت رشد معنوی او موثّر خواهند بود. بنابراین باید دقّت داشته باشیم که تمام آنچه که مادر می خورد، می پوشد، می شنود، می گوید، می بیند، لمس می کند، احساس می کند و نیز تمام کنش ها و واکنش های قلبی و روحی او و حتّی تمام اتّفاقات پیرامونی او – یعنی فضای زندگی، رفتار همسر، همنشینان و … – همه و همه بر تربیت روحی جنین موثّرند؛ بنابراین به عنوان یک اصل اوّلیّه: «هر چه کنی به خود و جنین خود کنی؛ گر همه نیک و بد کنی»

پس اگر فرزند صالح می خواهیم باید هم صالح باشیم و هم مصلح؛ یعنی هم خودمان به سمت اصلاح حرکت کنیم و هم اطرافیان و محیط زندگی و … را به سوی اصلاح مادّی و معنوی پیش ببریم.

تذکّر ۱: این امر که تربیت فرزند از دوران جنینی شروع می شود در علوم امروزی نیز امری پذیرفته شده است که به زودی و در مقاله ای مفصّل به آن خواهیم پرداخت.

تذکّر ۲: اعتقاد بسیاری بر این است که تاثیرپذیری جنین از عوامل تربیتی از ماه چهارم و پس از ولوج روح شروع می شود. بنده بر اساس استدلال های فوق الذّکر قویّاً معتقدم که علاوه بر تاثیرات گوناگون قبل از انعقاد نطفه، جنین از همان لحظه انعقاد نطفه نیز متاثّر از عوامل اطراف خود است و لذا تربیت کودک از همان لحظه تشکیل نطفه آغاز می شود. البته چنانکه گفتیم این مساله نیز با قدری مسامحه بیان می شود وگرنه تربیت کودک روندی است مستمر و دایمی که از مدّتها قبل از انعقاد نطفه او آغاز شده است.

نظر اسلام

پیامبر خدا (صلّی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم) می فرمایند:« اِنَّ الْوَلَدَ الصَّالِحَ رَیْحَانَهٌ مِنْ رَیَاحِینِ الْجَنَّهِ: فرزند صالح، ریحانه ای از ریاحین بهشت است.»(۴)

بدیهی است که پرورش چنین ریحانه ای که با ریاحین بهشتی هماوردی نماید نیاز به مراقبتی والا و آماده سازی تمام شرایط –پیش از افشاندن بذر تا زمان به ثمر نشستن آن – دارد. در واقع تمام پیامبران الهی(علی نبیّنا و آله و علیهم السّلام) آمده اند تا همین یک هدف، یعنی پرورش انسانی که لایق جنّت و لقای پروردگار باشد را تعقیب نمایند.

در این میان، خانواده و والدین به عنوان یکی از اصلی ترین محمل های رشد و بالندگی کودک، نقش اساسی در سعادت یا شقاوت آینده او دارند؛ امام صادق(علیه السّلام) می فرمایند: «مَا مِنْ مَوْلُودٍ یُولَدُ اِلَّا عَلَی الْفِطْرَهِ فَاَبَوَاهُ اللَّذَانِ یُهَوِّدَانِهِ وَ یُنَصِّرَانِهِ وَ یُمَجِّسَانِه: هر نوزادی به فطرت الهی به دنیا می آید؛ پس پدر و مادر، او را به دین یهود و نصرانی و زردشتی گرایش می دهند.»(۵)

بنابراین برای آنکه نسل های آینده، بنده باشند و بندگی کنند، والدین امروزی باید دست به مجاهده و تلاشی بزرگ بزنند و شاید آنچه که در برخی روایات از ثواب های بیشمار بارداری، شیردهی و … برای مادران بر شمرده شده است ناظر به همین مراقبت مجدّانه ای است که انتظار می رود در این دوران رعایت شود:

* پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: «اِذَا حَمَلَتِ الْمَرْاَهُ کَانَتْ بِمَنْزِلَهِ الصَّایِمِ الْقَایِمِ الْمُجَاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاِذَا وَضَعَتْ کَانَ لَهَا مِنَ الْاَجْرِ مَا لَا تَدْرِی مَا هُوَ لِعِظَمِهِ فَاِذَا اَرْضَعَتْ کَانَ لَهَا بِکُلِّ مَصَّهٍ کَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اِسْمَاعِیلَ فَاِذَا فَرَغَتْ مِنْ رَضَاعِهِ ضَرَبَ مَلَکٌ عَلَی جَنْبِهَا وَ قَالَ اسْتَاْنِفِی الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکِ: هنگامی که زنی باردار می شود، مانند کسی است که[روزها] روزه بگیرد و [شبها در عبادت خدا] شب زنده دار باشد و با جان و مال خود در راه خدا جهاد کند؛ هنگامی هم که وضع حمل کند پاداشی به او تعلّق می گیرد که از عظمت نمی دانی به چه اندازه است؛ و زمانی که [به کودک] خود شیر می دهد؛ به ازای هر بار مکیدن کودک، معادل آزاد کردن فرزندی از فرزندان اسماعیل اجر می برد و وقتی از شیر دادن فراغت پیدا می کند فرشته ای بر پهلوی او می زند و به به او می گوید که عملت را از نو شروع کن که[تمامی گناهانت] بخشیده شد.»(۶)

* همچنین حضرتشان می فرمایند: « لِلْمَرْاَهِ مَا بَیْنَ حَمْلِهَا اِلَی وَضْعِهَا اِلَی فِطَامِهَا مِنَ الْاَجْرِ کَالْمُرَابِطِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاِنْ هَلَکَتْ فِیمَا بَیْنَ ذَلِکَ کَانَ لَهَا مِثْلُ مَنْزِلَهِ الشَّهِیدِ: زن از ابتدای بارداری تا وضع حملش و پس از آن تا از شیر گرفتن کودک، اجری به مانند رزمنده در راه خدا دارد و اگر در این دوران از دنیا برود منزلتی به مانند منزلت شهید دارد.»(۷)

به زبان ساده، در اسلام، فرزند، عین خود انسان است و هر چه که از صلاح و فساد در آینده او رقم بخورد عین صلاح و فسادی است که برای خود انسان رقم می خورد؛ بنابراین هر تلاشی برای به ثمر نشاندن «نسلی صالح»، عین تلاش برای اصلاح امور خود انسان خواهد بود: « اِنْ اَحْسَنْتُمْ اَحْسَنْتُمْ لِاَنْفُسِکُمْ وَ اِنْ اَسَاْتُمْ فَلَها: اگر نیکی کنید؛ به خود نیکی کرده اید و اگر بدی نمایید؛ به خودتان بدی کرده اید.»(۸)

توصیه های عمومی

۱- شاید بد نباشد که در ابتدای بارداری – و حتّی از آن زمان که تصمیم به بارداری می گیرید – از گناهان گذشته خود توبه کنید و از خدای متعال بخواهید که توفیق پرهیز از گناه را به شما عطا کند و نیز بخواهید که آثار گناهان گذشته شما بر نسل آینده را پاک کند. اگر در این دعا صادق باشید مطمین باشید که خداوند متعال نیز رحمت خاصّ خود را نصیب شما و فرزندتان خواهد کرد.

۲- مهمترین توصیه در دوران بارداری، همان مهمترین نیاز زندگی معنوی همه ما انسان ها یعنی ترک گناه است. «انجام واجبات و ترک محرّمات» در عین این که عبارات ساده ای هستند تمام آن چیزی که برای سلوک روحانی انسان ها نیاز است را در خود دارند. پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند:«قالَ اللّه‏ُ عزّ وجلّ: ما تَقَرّبَ الیَّ عَبدٌ بشَیءٍ احَبَّ الیَّ مِمّا افْتَرَضْتُ علَیه: خداوند فرموده است: هیچ بنده‏ ای با چیزی محبوب‏تر از واجبات به من نزدیک نشده است.»(۹)

- شاید یکی از ساده ترین و عملی ترین راه ها برای وصول به این هدف، عادت به مطالعه روزانه رساله های عملیه و تنظیم اعمال بر اساس آنها باشد.

- نکته مهم آن است که این وظیفه اگر چه در دوران بارداری اهمّیتی دو چندان می یابد امّا تنها مختصّ این دوران نیست.

- تذکّر مهمّ دیگر این که همچنان که گذران امور عادّی زندگی، مشترکاً بر عهده زن و مرد است؛ مراقبت از سلامتی روحانی خانواده نیز همراهی هر دوی آنها را می طلبد و نباید تصوّر کرد که چون در مورد زمان بارداری صحبت می کنیم، مرد می تواند فارغ از این حسّاسیت ها باشد.

۳- در انجام اعمال مستحبّی، نشاط، شرط اصلی است. از تحمیل حجم زیادی از اعمال مستحبّی به خود که پس از مدّتی شما را خسته و آزرده می کند بپرهیزید. امیرالمومنین(علیه السّلام) می فرمایند: «قَلِیلٌ مَدُومٌ عَلَیْهِ خَیْرٌ مِنْ کَثِیرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ:کار اندکی که ادامه پیدا کند بهتر از کار زیادی است که خستگی به بار بیاورد.»(۱۱)

بنا به شوق درونی خود، مقدار متناسبی از ادعیه و اوراد مستحبّی را – ترجیحاً با مشورت یک روحانی خبره – انتخاب کنید و در دوران بارداری بر آنها مداومت داشته باشید.

نماز و روزه

۱- مراقبت از نماز اوّل وقت را فراموش نکنید:

«آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی رحمه اللّه نقل می کردند که ایشان می فرمود:«اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند!» … و همین که نمازگزار اهتمام داشته باشد و مقیّد باشد که نماز را اوّل وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد.»(۱۰)

۲- اگر اوایل بارداری با ماه مبارک رمضان مصادف شد سعی کنید با وسواس بیشتری با مساله روزه داری برخورد کنید و اگر وضعیت جسمانی شما اقتضای روزه گرفتن حتّی به صورت متناوب را داشت از این رحمت بی دریغ محروم نشوید.

تلاوت قرآن

تلاوت قرآن باید جزء ثابت برنامه های دوران بارداری باشد:

* پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند: «نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ … فَاِنَّ الْبَیْتَ اِذَا کَثُرَ فِیهِ تِلَاوَهُ الْقُرْآنِ کَثُرَ خَیْرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهْلُهُ وَ اَضَاءَ لِاَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِی‏ءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِاَهْلِ الدُّنْیَا: خانه های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید؛ … هر گاه در خانه ای، قرآن زیاد تلاوت شود، خیر و برکت آن خانه زیاد می شود و اهل آن به وسعت می رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی پیدا می کند؛ چنانکه ستارگان آسمان برای اهل زمین می درخشند.»(۱۲)

امّا نکته مهم آن است که این برنامه باید به صورت منظّم و مداوم دنبال شود؛ به همین جهت بهتر است که روزانه تعداد صفحات نسبتاً ثابتی را متناسب با وضعیت روحی خود تلاوت کنید؛ به نحوی که نشاط روحی کافی برای ادامه کار داشته باشید و هرگز به هنگام خواندن قرآن احساس ملالت و خستگی نکنید. تداوم در تلاوت منظّم حجم کمی از قرآن بسیار بهتر از آن است که یک روز به مدّتی طولانی قرآن بخوانید و روز دیگر شوق چندانی به تلاوت نداشته باشید. شاید بهتر باشد که از ابتدای بارداری بنابر ختم قرآن بگذارید. به این ترتیب اگر هر روز ۲/۵ صفحه قرآن تلاوت شود – حدوداً معادل یک چهارم حزب از حزب های قرآن های عثمان طه – در طول بارداری حدّاقل یک بار قرآن را ختم خواهید کرد. طبیعتاً در صورت احساس توانایی، می توانید این مقدار را افزایش دهید. در مورد تلاوت بعضی سوره های خاصّ قرآن هم سفارش هایی از بعضی بزرگان صادر شده است که در صورت دستیابی به سند آنها، در آینده و در همین مقاله به آنها اشاره خواهیم کرد.

زیارت و شرکت در مجالس اهل بیت(علیهم السّلام)

۱- حتماً سعی کنید خود و کودکتان را از زیارت مشاهد شریفه، بهره مند کنید؛ به ویژه حدّاقل یک بار در طول بارداری سعی کنید به زیارت حضرت ثامن الحجج و خواهر مکرّمه ایشان حضرت معصومه(علیهما السّلام) شرفیاب شوید. اگر برایتان امکان دارد که به طور منظّم از این فیض یا فیض زیارت سایر امام زادگان عظام بهره مند شوید هرگز از آن غافل نشوید.

۲- بهره مندی از مجالس اهل بیت(علیهم السّلام) را از همین دوران جنینی به کودکتان بیاموزید. در انتخاب این گونه مجالس کمی دقّت کنید و سعی کنید در مجالسی شرکت کنید که معیارهای لازم  و مطلوب را دارا باشند امّا وسواس زیادی هم به خرج ندهید و خود را هرگز از این فیض محروم نکنید. در صورت امکان به طور منظّم در این گونه برنامه ها شرکت کنید و به ویژه اهتمام کنید که با اشک بر مصایب حضرت سیّد الشّهدا(علیه السّلام) روح کودکتان را از غبارهای دنیای مادّی شستشو دهید.

مرور عقاید

با کودک خود گفتگو کنید؛ سعی کنید در طول بارداری همه روزه وقتی را به گفتگو با کودکی که در رحم دارید اختصاص دهید و به تدریج، اصول عقاید خود را برای او مرور کنید. آنچه که از توحید و خداشناسی می دانید و می فهمید به زبان ساده برایش توضیح دهید؛ قرآن را به او بشناسانید و در مناسبت های مختلف، ایمّه اطهار و اولاد ایشان(علیهم السّلام) را به او معرّفی کنید؛ مفاهیمی چون مسلمانی، شیعگی، ولایت، تولّی، تبرّی، نماز، روزه، عبودیت، معاد و … را به زبان ساده با هم مرور کنید و وظایفی که در آینده به عنوان یک بنده خدا در دنیا به عهده اوست را برایش بیان کنید. سعی کنید در طول این ۹ ماه، نکته ای از عقاید شما باقی نماند که به او نیاموخته باشید.

وضــــو

۱- داشتن وضو همیشه امری است پسندیده تا آن حد که در آموزه های دینی ما، «دایم الوضو بودن» یک ارزش غیرقابل انکار به حساب می آید؛ برای مثال، حضرت ختمی مرتبت، محمّد مصطفی(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند:« اِنِ اسْتَطَعْتَ اَنْ تَکُونَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَی طَهَارَهٍ فَافْعَلْ فَاِنَّکَ تَکُونُ اِذَا مِتَّ عَلَی طَهَارَهٍ مِتَّ شَهِیداً : اگر می توانی که در تمام شبانه روز با وضو باشی این کار را بکن که اگر در حال طهارت بمیری، شهید از دنیا رفته ای.»(۱۳)

۲- وضو گرفتن نورانیت وجود انسان را می افزاید؛ در روایتی آمده است که: « اَنَّ الْوُضُوءَ عَلَی الْوُضُوءِ نُورٌ عَلَی نُورٍ وَ مَنْ جَدَّدَ وُضُوءَهُ مِنْ غَیْرِ حَدَثٍ آخَرَ جَدَّدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ تَوْبَتَهُ مِنْ غَیْرِ اسْتِغْفَارٍٍ: وضو گرفتن بر روی وضوی قبلی نوری است بر روی نور؛ و هرکس بدون اینکه احتیاج به وضوی جدید پیدا کند وضوی خود را تجدید نماید خدای عزوجلّ نیز بدون طلب استغفار و بخشایش توبه او را تجدید می نماید.»(۱۴)

و این موضوع برای زن باردار به طریق اولی قابل اثبات است؛ چرا که انجام این مستحبّ، نورانیت وجود او و فرزندش را توامان به دنبال خواهد داشت. بنابراین بهتر آن است که زنان باردار همیشه با وضو باشند.

۳- علاوه بر این، در روایات تصریح شده است که زن و مرد به هنگام رابطه زناشویی در دوران بارداری حتماً باوضو باشند؛ امری که در دوران غیر بارداری نیز مستحبّ است؛ امّا در این دوران مورد تاکید قرار گرفته است:

* پیامبر گرامی اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلّم) خطاب به امیرالمومنین(علیه‏السّلام) فرمودند:« یَا عَلِیُّ اِذَا حَمَلَتِ امْرَاَتُکَ فَلَا تُجَامِعْهَا اِلَّا وَ اَنْتَ عَلَی وُضُوءٍ فَاِنَّهُ اِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ یَکُونُ اَعْمَی الْقَلْبِ بَخِیلَ الْیَدِ: یا علی! هنگامی که همسرت باردار است تنها با وضو آمیزش کن چراکه{اگر این کار را نکنید و} فرزندی به شما داده شود؛ کوردل و بخیل خواهد بود.»(۱۵)

۴- وضو گرفتن قبل از خواب نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد؛ چرا که نورانیت آن در طول زمان استراحت برقرار خواهد بود. این امر نزد حق تعالی آن قدر پسندیده است که در روایات شریف توصیه شده است که اگر به هنگام خوابیدن یادتان آمد که وضو ندارید می توانید بر همان رو انداز خود دست زده تیمّم کنید تا از ثواب وضوداری بهره مند شوید:

* امام صادق (علیه‏السلام) می فرمایند: « مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ اَوَی اِلَی فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ کَمَسْجِدِهِ فَاِنْ ذَکَرَ اَنَّهُ عَلَی غَیْرِ وُضُوءٍ فَلْیَتَیَمَّمْ مِنْ دِثَارِهِ کَایِناً مَا کَانَ فَاِنْ فَعَلَ ذَلِکَ لَمْ یَزَلْ فِی الصَّلَاهِ وَ ذَکَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ: هر که وضو بگیرد و به بستر رود و بخوابد، آن شب، بستر او به منزله مسجد اوست و اگر یادش آمد که وضو ندارد به همان رو انداز خود -هر چه می خواهد باشد- تیمم کند که اگر چنین کرد پیوسته در نماز و ذکر خداوند خواهد بود.»(۱۶)

لـقـمـه

کمتر مساله ای است که بتواند به اندازه لقمه حرام یا شبهه ناک، انسان را از درک سعادت محروم کند و در عین حال-و متاسّفانه- در این روزها، شاید کمتر مساله شرعی باشد که به این اندازه مورد غفلت واقع شده باشد.

اهمّیت توجه به حلال و حرام لقمه و تاثیر آن بر تربیت معنوی انسان

۱- در تاریخ آمده است که امام حسین(علیه السلام) به لشکر عمر سعد فرمودند: «شکمهایتان از حرام پر شده و بر دلهایتان مهر خورده است. دیگر حق را نمی پذیرید و به آن گوش نمی دهید.»(۱۷)

به زبان ساده، تاثیر لقمه حرام بر روح آدمی تا آن حد است که کسی که به خوردن آن عادت کرده است از سخنان امام معصوم (علیه السلام) نیز متاثر نخواهد شد و سرنوشت چنین انسانی البته معلوم است.

۲- در حالات بعضی از اولیاء الله و بزرگان آمده است که گاه با خوردن یک لقمه شبهه ناک- و نه حرام- آنهم به صورت اتفاقی- و نه عمدی- تا مدتها از توفیق نماز شب محروم شده اند.

۳- علامه جعفری (رحمه الله علیه) می گوید:«لقمه حلال برای دل انسان، علم و حکمت و عشق و ظرافت ایجاد می کند و هنگامی که دیدی حسادت و جهل و غفلت تو روز افزون است بدان که نتیجه همان لقمه های حرامی است که خورده ای… لقمه حلال عالی ترین پدیده ای را که برای انسان ممکن است ایجاد می کند.»(۱۸)

۳- احادیث وارد شده در این زمینه بسیارند امّا تنها از باب تذکّر به دو نمونه بسنده می کنیم:

* پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند:« مَنْ اَکَلَ الْحَلَالَ قَامَ عَلَی رَاْسِهِ مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَفْرُغَ مِنْ اَکْلِهِ … اِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَهُ مِنْ حَرَامٍ فِی جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ مَا دَامَتِ اللُّقْمَهُ فِی جَوْفِهِ لَا یَنْظُرُ اللَّهُ اِلَیْهِ وَ مَنْ اَکَلَ اللُّقْمَهَ مِنَ الْحَرَامِ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ فَاِنْ تَابَ تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ اِنْ مَاتَ فَالنَّارُ اَوْلَی بِهِ : هرکه از حلال غذا بخورد، فرشته ای بالای سر او می ایستد و تا هنگامی که دست از خوردن بکشد برایش استغفار می کند… اگر لقمه ای از حرام در شکم بنده وارد شود، تمامی فرشتگان آسمان و زمین او را لعنت می کنند و تا آن هنگام که آن لقمه داخل شکمش است خداوند به او نظر نمی کند و هر کس که لقمه حرامی بخورد غضب خدا را برای خود فراهم ساخته است؛ پس اگر توبه کند، خدا نیز به سوی او باز می گردد و اگر[در این حال] بمیرد پس اتش او را سزاوارتر است.»(۱۹)

* همچنین حضرتش (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده اند:« مَنْ اَکَلَ لُقْمَهَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاهٌ اَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَهٌ اَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ کُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ اَوْلَی‏ بِهِ وَ اِنَّ اللُّقْمَهَ الْوَاحِدَهَ تُنْبِتُ اللَّحْمَ: کسی که لقمه حرامی بخورد، تا چهل شب نمازش قبول نمی‌شود و تا چهل صبح دعایش مستجاب نمی‌گردد و هر گوشتی که در بدن او از حرام روییده شود، به آتش جهنّم سزاوارتر است و هر یک لقمه حرام، باعث روییدن گوشت در بدن می‌شود»(۲۰)

۴- در این جا بد نیست این ابیات زیبا از شیخ بهایی(علیه الرّحمه) را نیز مرور کنیم؛ ابیاتی که تاکید می کنند که لقمه اگر دارای بهترین شرایط باشد امّا از حرام تهیه شده باشد؛ دین آدمی را به تباهی خواهد کشاند:

 

چند مال شبهه ناک آری به کف؟	تا که باشی نرمْپوش و خوش علف
عاقبت سازد تو را از دین بری	این خودآرایی و این تن پروری
لقمه کآید از طریق مشتبه	خاک خور خاک و بر آن دندان منه
کان تو را در راه دین مغبون کند	نور عرفان از دلت بیرون کند
لقمه نانی که باشد شبهه ناک	در حریم کعبه، ابراهیم پاک
گر، به دست خود فشاندی تخم آن	ور به گاو چرخ کردی شخم آن
ور مه نو در حصارش داس کرد	ور به سنگ کعبه اش دستاس کرد
ور به آب زمزمش کردی عجین	مریم آیین پیکری از حور عین
ور بخواندی بر خمیرش بی عدد	فاتحه با قل هو اللّه احد
ور بود از شاخ طوبی آتشش	ور شدی روح الامین هیزم کشش
ور تو بر خوانی هزاران بسمله	بر سر آن لقمه پر ولوله
عاقبت، خاصیتش ظاهر شود	نفس از آن لقمه تو را قاهر شود
در ره طاعت، تو را بی جان کند	خانه دین تو را ویران کند
درد دینت گر بود ای مرد راه	چاره خود کن که دینت شد تباه (۲۱)

 

اثر مال حرام بر نطفه

۱- نطفه‌ برآیند غذاهایی است که پدر و مادر مصرف می کنند؛ بنابراین بسیار بدیهی خواهد بود که درآمدهای حرام بر نسل انسان تاثیر منفی بگذارند:

* امام صادق(علیه السّلام) می فرمایند:«کَسْبُ الحَرامِ یُبینُ فی الذّرّیه: اثر درآمد حرام در فرزندان آدمی آشکار می شود»(۲۲)

۲- اگر درآمد خانواده از راههای نامشروع تامین شود راه بر دخالت شیطان در تشکیل نطفه باز می شود:

* خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:

«اذهَبْ فَمَن تَبِعَکَ مِنْهُمْ فَاِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآوکُمْ جَزَاءً مَوْفُورًا… وَشارِکْهُمْ فِی الاَمْوَالِ وَالاَوْلادِ… : (ای شیطان) برو! هر کس از آنان که از تو تبعیّت کند، جهنّم کیفر شماست؛ کیفری فراوان…، و در ثروت و فرزندانشان شرکت جوی…»(۲۳)

* بر اساس روایات، شراکت شیطان در فرزندان آدمی وقتی محقّق می شود که نطفه آنها از مال حرام منعقد شده باشد:

از امام محمّد باقر در مورد چگونگی شراکت شیطان در آیه «وَشارِکْهُمْ فِی الاَمْوَالِ وَالاَوْلادِ… : (ای شیطان) و در ثروت و فرزندانشان شرکت جوی…» پرسیده شد؛ فرمودند: « مَا کَانَ مِنْ مَالٍ حَرَامٍ فَهُوَ شِرْکُ الشَّیْطَانِ … وَ یَکُونُ مَعَ الرَّجُلِ حِینَ یُجَامِعُ فَیَکُونُ الْوَلَدُ مِنْ نُطْفَتِهِ وَ نُطْفَهِ الرَّجُلِ اِذَا کَانَ حَرَاماً: آنچه از مال حرام باشد شیطان در آن شریک است…   وقتی که شخص با همسر خویش نزدیکی می کند شیطان با او همراهی می کند و اگر مال از حرام باشد، قسمتی از فرزند از نطفه شیطان و قسمتی، از نطفه خود شخص خواهد بود.»(۲۴)

۳- بدیهی است که نطفه ای که با مشارکت شیطان منعقد شود؛ فرزندی به بار خواهد نشاند که گرایشش به گناه، بیشتر و تربیت او سخت‌تر است و راه رسیدن او به مدارج عالیه اخلاقی طولانی تر خواهد بود. این تاثیر تا حدی است که در بزرگسالی نیز نشانه هایی آشکار در رفتار و کردار این گونه افراد دیده می شود:

* امام صادق(علیه السّلام) می فرمایند: « من لم یبال ما قال و لا ما قیل فیه فهو شرک شیطان و من لم یبال ان یراه الناس مسییا فهو شرک شیطان و من اغتاب اخاه المومن من غیر تره بینهما فهو شرک شیطان، و من شغف بمحبه الحرام و شهوه الزنا فهو شرک شیطان: کسی که پروایی ندارد که چه بگوید یا چه درباره اش بگویند، شراکت شیطان است؛ و کسی که ابایی نداشته باشد از این که مردم او را در حال گناه ببینند، شراکت شیطان است؛ و کسی که غیبت برادر مومنش را بکند بدون آن که بین آنها نفرتی وجود داشته باشد، شراکت شیطان است وکسی که دلباخته محبت حرام و شهوت زنا است، شراکت شیطان است»(۲۵)

۴- عالم بزرگ مرحوم شیخ علی اکبر نهاوندی می گوید: «چون غذای حرام به شکم وارد شد مصداق آیه: «و الذی خبث لا یخرج الا نکداً: از خبیثت چیزی جز خبیث خارج نشود» و مصداق آن در ضرب المثلها این بیت است که: «از کوزه همان تراود که در اوست …» و قوت یافتن و بسته شدن نطفه ای که با لقمه حرام بسته و رشد یافته چیزی جز خباثت نمی باشد و چگونه می توان به چشم او امیدوار بود که به نامحرم نگاه نکند؟ و یا با زبان غیبت نکند؟ و این چنین است حال سایر اعضاء به نسبت به معاصی که صادر شده از شخص»(۲۶)

۵- عالم ربانی مرحوم ملّا احمد نراقی در کتاب معراج السعاده می نویسد: «دلی که از لقمه‌حرام روییده باشد، کجا و قابلیت انوار عالم قدس کجا و نطفه ای که از مال حرام هم رسیده باشد به مرتبه‌رفیع انس با پروردگار چکار، چگونه پرتو عالم نور بدلی تابد که غذای حرام آن را تاریک کرده و کی پاکیزگی و صفا برای نفسی حاصل می شود که کثافات مال شبهه ناک آنرا آلوده و چرک آلود نموده باشد.»(۲۷)

۶- حضرت آیت الله مظاهری نیز در مورد تاثیر غذا می فرمایند: «غذای حلال در آن وقت [انعقاد نطفه]تاثیر عجیبی روی بچه دارد چنانچه غذای حرام در شقاوت اولاد تاثیر عجیبی دارد… غذای حرام، مال حرام، از هر آتشی بدتر است؛ اگر نطفه بچه منعقد شود از غذای حرام، رستگار شدن او کاری است بس مشکل.»(۲۸)

۷- نکته آخر را نیز از کلام شیرین حاج آقای قرایتی(دام ظلّه) نقل می کنیم:« به یک بزرگی گفتند بچه‌ی شما بی‌ادب است. گفت: چه کرده است؟ گفت: سقایی مشک آبی روی دوشش بود و می‌رفت؛ بچه‌ی شما یک سوزن به مشک آب فرو کرد و این آب‌هایش خالی ‌شد. خیلی ناراحت شد، رفت به مادرش گفت، مادر شروع کرد به منقلب شدن و گفت: باید اینطور باشد، گفت: چرا؟ گفت: من وقتی حامله بودم، از کنار درخت اناری گذشتم، انار مردم بود. دهنم پر آب شد، یک سوزن در انار فرو کردم و از این سوراخ، آب انار را خوردم. آن آب انار خلافی که خوردم، باید… من سوزن به انار زدم، باید بچه‌ام به مشک سوزن بزند.»(۲۹)

نکته های کاربردی

راه های ورود لقمه های ناپاک به زندگی، بسیارند و مقابله با آنها، همّتی والا و دقّتی عمیق را می طلبد که صد البتّه امید داشتن نسلی صالح، آنها را بر انسان آسان می کند. البته باید توجّه داشت که تاثیر لقمه حرام بر زندگی انسان بسیار عمیق و ماندگار است ولذا صرف مراقبت چندماهه در طول بارداری نمی تواند ضامن رفع و دفع آثار وجود این مشکل در زندگی در زمان های قبل و پس از بارداری باشد. همه ما باید در تمام طول زندگی نسبت به این مساله حسّاس باشیم و راه های ورود اموال ناپاک به زندگی را مسدود نماییم و با همه این مراقبت ها، متضرّعانه از خداوند کریم بخواهیم که ما را از ابتلا به این گناه عظیم حفظ فرماید. آن چه که در دوران بارداری مورد توصیه است، افزایش سطح این مراقبت و داشتن حسّاسیت ویژه نسبت به آن است. در این زمینه چند نکته به طور خلاصه ذکر می شود:

۱- زن باردار باید در طول دوران بارداری – و البته دوران قبل و بعد از آن – با حفظ ادب و احترام، فعّالیت های کاری و اقتصادی همسر خود را مورد مداقّه قرار دهد و هر کجا مشکلی مشاهده کرد آن را تذکّر دهد. طبیعتاً اگر خود زن هم در معیشت خانواده سهیم است باید همین حسّاسیت را نسبت به خود نیز اعمال کند.

۲- شاغلین خانواده – چه زن و چه مرد – باید در انجام وظایف قانونی و شرعی در محیط کار، اهتمام کنند تا به واسطه کم کاری، درآمد حاصله از دایره حلّیت خارج نشود.

۳- اگر هر یک از شاغلین خانواده، شغل آزاد دارد، با مردم طریق انصاف در پیش بگیرد و از انواع گناهانی که مال حرام را به همراه می آورند(دروغ، تقلّب، کم فروشی، گران فروشی، غشّ در معامله، معاملات حرام و …) بپرهیزد.

۴- پسندیده است که شاغلین خانواده نسبت به یادگیری مسایل فقهی مربوط به کار و تجارت اهتمام ویژه ای داشته باشند؛ چرا که بسیاری از مال های حرام به علّت همین ندانستن ها و نیاموختن ها وارد زندگی ما می شوند.

۵- در این دوران بهتر است تا حدّ امکان از ورود در انواع معاملات با نهادهای مالی مثل بانک(از جمله گرفتن انواع وام ها) خودداری شود؛ چرا که بسیاری از این معاملات شبهه ربوی بودن دارند.

۶- بهتر است علاوه بر صدقات روزانه که نباید از آنها غفلت شود، به صورت روزانه یا ماهانه مبلغی نیز به عنوان «ردّ مظالم» پرداخت شود. ردّ مظالم کاربردی مانند صدقه دارد و برای آن پرداخت می شود که اگر احیاناً انسان، ندانسته یا ناخواسته مرتکب ظلمی شده است و خود از آن اطّلاع ندارد، به این وسیله جبران مافات شود.

۷- توصیه اکید می شود که در این دوران، حقوق شرعی مال – از جمله خمس و احیاناً زکات – ادا شود. اگر از قبل هم نسبت به آنها بی توجّهی شده است می توان با مشورت یک روحانی امین و عالم، به روش مناسب آنها را جبران کرد. توصیه اخلاقی آن است که علاوه بر خمس معمول که به طور سالیانه پرداخت می شود، هر ماه نیز به صورت تقریبی مقدار غذایی که زن باردار مصرف می کند محاسبه و خمس آن پرداخت شود. مطمین باشید که پرداخت این پول ها ذرّه ای مشکل مالی برایتان به وجود نخواهد آورد؛ بلکه روز به روز برکت و وسعت زندگی شما را افزون خواهد نمود.

۸- اگر به کسی بدهی دارید بدهی او را پرداخت کنید یا حدّاقل با او در مورد بازپرداخت آن به توافق برسید.

۹- تفحّص در زندگی مردم از نظر اسلام جایز نیست؛ ولی اگر مطمین هستید که شخصی حلال و حرام را در زندگی خود رعایت نمی کند یا خمس نمی دهد و یا مواردی از این دست؛ حدّاقل در این دوران، رفت و آمد با او را قطع کنید. طبیعتاً وضعیت جسمانی زن باردار، می تواند بهانه مناسبی برای طفره رفتن از این رفت و آمدها باشد. اگر به هر دلیل هم مجبور به این کار شدید با مشورت یک روحانی خبره نسبت به انجام کارهایی که اثرات سوء این رفت و آمد را به حدّاقل می رسانند اقدام کنید.

تذکّر بسیار مهم: استفاده از ترکیب «لقمه حرام» با عنایت به شیوع عرفی و معنای اصطلاحی آن صورت می گیرد و بدیهی است که تنها شامل مال حرامی که وارد دهان می شود نخواهد بود بلکه هر گونه تصرّف نامشروعی در حیطه آن قرار می گیرد برای مثال اگر شخصی زمینی را به ناحق غصب کرده باشد، حتّی اگر آن را بایر رها کند و هیچ گونه انتفاعی از آن نبرد؛ باز هم بسیار طبیعی خواهد بود که اثر چنین فعلی در نسل او آشکار شود.

فضای معنوی و آرام خانواده

یکی از مهمترین عوامل در آرامش روحی فرزندان در زندگی آینده، آرامش روحی مادر در دوران بارداری است. در واقع هر گونه استرس مادر در دوران بارداری، تنش های روحی فرزند در زندگی آینده اش را به دنبال خواهد داشت و این امری است هم مورد تایید شرع مقدّس و هم دارای پشتوانه در علم امروز. از سوی دیگر هر قدر فضای خانه در دوران بارداری از آلودگی گناه و اشتغالات غیر معنوی به دور باشد؛ جنین نیز که در چنین بشری رشد می کند در آینده، انس و الفت بیشتری با این مسایل خواهد داشت؛ بنابراین توصیه می کنیم:

۱- تنش های روحی بین اعضای خانواده به حدّاقل برسد. اندکی گذشت و کمی محبّت، این زمینه را فراهم خواهد کرد. بسیاری از استرس ها در خانواده ها بر سر مسایل مادّی است. کم کردن سطح توقّعات طرفین و افزایش اعتماد و توکّل به خدای متعال در اداره امور مادّی زندگی، هم زندگی را زیباتر می کند و هم شما و فرزندتان را به خدای تعالی نزدیک تر می سازد. به ویژه توصیه اکید می کنیم که در این دوران و در صورت بروز تنش، مرد سعی کند که از همسر خود کدورتی به دل نگیرد و اگر هم از دست همسر خود ناراحت شد، فوراً آن را از دل خود بیرون کند. کمی لبخند، چند کلمه محبّت آمیز و در آغوش گرفتن همسر، معمولاً اثری خارق العاده در دفع آنی کدورت بین طرفین دارند.

۲- مادر باید در همه حال از جنین خود رضایت داشته باشد. نارضایتی مادر از جنین تاثیر منفی زیادی در روحیات آینده کودک و به ویژه ارتباط عاطفی او با مادر دارد. بیشترین دلیل این نارضایتی ها معمولا به دلیل ناخواسته بودن جنین است. در این مواقع بهتر است پدر و مادر به این نکته ظریف توجّه کنند که فرزندان قبلی را خود آنها خواسته اند و این فرزند را خدا! برای قبلی ها خود آنها برنامه ریزی کرده اند و برای این یکی خدا! توجّه به همین نکته لطیف کفایت می کند تا مادر اتّفاقا به این فرزند توجّه و لطف ویژه ای داشته باشد؛ درواقع اگر به جای واژه«ناخواسته» عبارت«خداخواسته» را در ذهنتان جایگزین کنید همه چیز حل می شود.

دغدغه های دیگری همچون مطابق میل نبودن جنسیت جنین و مواردی از این دست نیز با اتّکا به حق تعالی و رضایت به خواست حضرتش به آسانی از ذهن ما دور خواهند شد.

۳- سعی شود که جوّ غالب خانواده، جوّی معنوی باشد و حتّی المقدور از ورود در بحث ها و گفتگوهایی که متضمّن گناه هستند(مثل غیبت، شکایت از زمانه و …) خودداری شود.

۴- در این دوران، راه را بر ورود امواج گناه آلود انواع فیلم ها و موسیقی های نامناسب به خانه مسدود کنید. پخش ملایم قرایت قرآن در خانه در ساعات مناسبی از روز، شاید بیش از هر کسی جنین را خوشحال و مسرور کند.

۵- زن باردار برای ساعات فراغت خود باید فعّالیتی مناسب در نظر بگیرد. مطالعه نشریات روزمرّه به ویژه انواع زرد آن، اشتغال افراطی به رسانه های دیداری و شنیداری به خصوص انواع غیرشرعی آن، مطالعه رمان های کم محتوی به خصوص انواع عشقی و غیر اخلاقی اش، گپ و گفت های معمولاً پر از گناه با سایر زنان و … جنین محترم را آزرده خاطر می سازند. مطالعه کتب و نوشتارهای ارزشمند به ویژه در مورد مسایل دینی، انس با سخنرانی های مفید علمی، دینی و …، شرکت در مجالس شادی یا غم اهل بیت(علیهم السلام) و بسیاری اشتغالات صحیح دیگر، کار تربیت فرزند در آینده را برایتان آسان خواهد کرد.

هـمـنـشـیـن

یکی از موثّرترین اتّفاقات در مورد سلامت روحی فرزند؛ همنشینی های مادر در دوران بارداری است. هر «هم صحبتی» و «هم نفسی»، به اندازه خود، جنین را تحت تاثیر قرار خواهد داد. همان گونه که همنشینی با خوبان، در سعادت انسان تاثیر شگرفی دارد؛ هم صحبتی با اهل گناه یا حضور در مجلس گناه هم می تواند عاقبت ناخوشایندی برای فرزند رقم زند:

* پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند:« مثل الجلیس الصالح مثل الداری ان لم تجد عطره علقک ریحه و مثل جلیس السوء مثل صاحب الکیر ان لم یحرقک شرار ناره علقک من نتنه: حکایت همنشین صالح، مثل عطّار است که اگر از عطر خود، تو را بهره مند نسازد؛ بوی خوش آن در تو آویزد؛ و حکایت همنشین بد، مثل آهنگر است که اگر شعله آتش آن تو را نسوزاند، بوی بد آن در تو آویزد.»(۳۰)

در این زمینه:

۱- زن باید مسایل شرعی مربوط به ارتباط با نامحرم را به دقّت رعایت کند و تا می تواند با نامحرم به جز در حدّ ضرورت، تماس و گفتگو نداشته باشد.

۲- زن، بیشترین همنشینی را با همسر خود دارد. باید سعی شود مکالمات زوجین خارج از موضوعات گناه آلود باشد.

۳- متاسّفانه مجلس زنانه ای که در آن گناه نشود کم پیدا می شود. زن باید در دوران بارداری تا می تواند از ورود در گفتگوهای زنانه پرهیز کند. اگر هم به هر دلیل مجبور به این کار شد، سعی کند قلباً به گناهی مثل غیبت که دیگران مرتکب آن می شوند راضی نباشد و اگر توانست با زیرکی خود، بحث را به سمت و سویی دیگر ببرد.

۴- تلویزیون، رادیو، ماهواره، سینما و امثال آنها – حدّاقل با وضعیت فعلی – معمولاً مصداق هم نشینان بد محسوب می شوند؛ لذا بهتر است در دوران بارداری، انس با این رسانه ها به حدّاقل برسد.

۵- بسیاری از پیامک ها مصداق گفتگوی گناه آلود هستند؛ پس در دوران بارداری «اس ام اس بازی» را به حدّاقل برسانید.

۶- توصیه بنده این است که حتّی در انتخاب پزشک یا مامای معالج خود نیز به دنبال کسی باشید که صاحب ایمان و نفَس پاکی باشد.

۷- مشکلات بارداری بهانه بسیار خوبی را برای شما فراهم می کند تا از حضور در مجالس و میهمانی هایی که می دانید در آنها مجبور به معاشرت های ناخواسته هستید پرهیز کنید.

دعــــا

۱- دعا و درخواست از محضر حق تعالی از والاترین مصادیق بندگی است تا آنجا که در قرآن کریم آمده است که:« قُلْ ما یَعْبَوُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاوُکُمْ: بگو اگر دعاهای شما نبود پروردگارم به شما اعتنا نمی کرد.»(۳۱)

۲- یکی از آثار دعا به خصوص اگر با نیاز واقعی درونی، تضرّع و استمرار همراه باشد آن است که پیش آمدهای ناخوشایند آینده را تغییر می دهد:

* حضرت صادق(علیه السّلام) فرمودند:« الدُّعَاءُ یَرُدُّ الْقَضَاءَ بَعْدَ مَا اُبْرِمَ اِبْرَاماً فَاَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ فَاِنَّهُ مِفْتَاحُ کُلِّ رَحْمَهٍ وَ نَجَاحُ کُلِّ حَاجَهٍ وَ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَّا بِالدُّعَاءِ وَ اِنَّهُ لَیْسَ بَابٌ یُکْثَرُ قَرْعُهُ اِلَّا یُوشِکُ اَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ: دعا، قضای مبرم شده(حتمی) را بر می گرداند؛ پس بسیار دعا کن که دعا، کلید هر رحمت و پیروزی در هر حاجت است و آنچه که نزد خداوند عزّوجلّ است جز با دعا به دست نمی آید و هیچ دری نیست که زیاد کوبیده شود مگر آن که به روی کوبنده آن باز می شود.»(۳۲)

بنابراین همیشه برای داشتن نسلی صالح دعا کنید و از این کار هیچ گاه خسته نشوید. در این زمینه توجّه به اوقات استجابت دعا بسیار کمک کننده است. به هنگام دعا برای فرزندان فعلی و آینده خود، اصرار، جدّیت و استمرار داشته باشید؛ در عین حال که باید تسلیم امر حضرت حق «جلّ و علا» بود و نهایتاً امور را به او تفویض کرد. فراموش نکنید که در دعا برای فرزندی که در رحم مادر است علاوه بر خواسته های معنوی و روحانی، بر سلامتی جسمی او نیز تاکید کنید. دعاهای قرآنی ذیل، بهترین دعاها در این زمینه هستند و توصیه می کنیم که با آنها انس داشته باشید:

* « رَبِّ هَبْ لی‏ مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ: پروردگارا؛ از نزد خودت به من نسلی پاکیزه عطا فرما؛ همانا تنها تویی که شنونده خواسته هایی.»(۳۳)

* «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ اَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ اِماماً : پروردگار ما؛ از همسران و فرزندانمان به ما روشنی دیدگانمان را عطا فرما و ما را پیشوای پرهیزگارانت قرار ده.»(۳۴)

تذکّر مهم: بنا به تصریح روایات شریف؛ زمان تعیین قطعی جنسیت جنین، ۴ ماه پس از انعقاد نطفه است. این مساله اگر چه در ظاهر با یافته های علوم امروزی مخالفت دارد امّا به نظر بنده قطعاً درست است؛ لذا حدّاقل تا پایان ۴ ماهگی بارداری می توانید برای آن که فرزندتان دختر یا پسر باشد دعا کنید؛ اگر چه رضایت به خواست خدای متعال شیرینی دیگری دارد.

صدقه

یکی از آثار موکّد صدقه، دفع انواع بلا و شرور است:

* پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله و سلّم) فرمودند: «الصَّدَقَهُ تَسُدُّ سَبْعِینَ بَاباً مِنَ الشَّرِّ: صدقه هفتاد باب شر را مسدود می کند.»

و چه بلایی بالاتر از داشتن فرزند ناصالح و یا چه ابتلایی سخت تر از دیدن معلولیت جسمی جگرگوشه هایمان؟ بنابراین به صدقه دادن روزانه اهتمام ویژه ای داشته باشید و آن را ترک نکنید. البته بهتر آن است که اگر بتوانید با رعایت شرایط، صدقه را شخصاً به نیازمندان واقعی برسانید.(۳۵)

نــــذر

در روایات وارد شده است که امام حسن و امام حسین‏(علیهما السلام) بیمار شدند. پیامبر اکرم‏(صلی الله علیه وآله و سلّم) با مردم به عیادت آنان آمدند و به حضرت علی‏(علیه السلام) پیشنهاد کردند که برای سلامتی دو کودک عزیز خود نذر کنند که روزه بگیرند. پس از آن که حسنین ‏(علیهما السلام) بهبود یافتند، حضرت علی و حضرت فاطمه‏‏(علیهما السلام) سه روز روزه گرفتند (۳۶)

از این واقعه می توان نتیجه گرفت که ما هم می توانیم برای فرزندی که در راه داریم نذر کنیم تا انشاءالله خداوند کودکی صحیح و سالم به ما عنایت نماید. این که نذر چه باشد بر عهده خود ماست. اگر در نیت خود خالص باشیم می توانیم مطمین باشیم که خداوند کریم بهترین مصلحت را برای ما رقم خواهد زد.

عــهــد

در ابتدای بارداری یا زمانی که تصمیم به بارداری می گیرید با خداوند متعال عهد کنید که تلاش خواهید کرد که این فرزند را به سوی مسیر بندگی او رهنمون شوید و از او بخواهید که یاریگر شما باشد. چه خوب است که علاوه بر این عهد، فرزند خود را به طور خاصّ به یکی از حضرات معصومین(علیهم السّلام) بسپارید و از ایشان بخواهید که او را در پناه محبّت و حمایت خود گیرد و به سمت و سویی که صلاح می داند رهنمون کند.

 

******************************

پی نوشت ها:

1- «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ اَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ اِماماً : پروردگار ما؛ از همسران و فرزندانمان به ما روشنی دیدگانمان را عطا فرما و ما را پیشوای پرهیزگارانت قرار ده.» وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ اَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ اِماماً (فرقان، 74)

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ e اَوْلَادُنَا اَکْبَادُنَا صُغَرَاوُهُمْ اُمَرَاوُنَا وَ کُبَرَاوُهُمْ اَعْدَاوُنَا فَاِنْ عَاشُوا فَتَنُونَا وَ اِنْ مَاتُوا اَحْزَنُونَا: فرزندان ما، جگرهای ما هستند؛ کوچک هایشان، امیر مایند و بزرگ هاشان،‌ دشمن ما؛ اگر زنده باشند ما را به فتنه دچار می کنند و اگر بمیرند، محزونمان می کنند. (مستدرک‏الوسایل، ج 15، ص 170)

2- اشاره به غزلی از جناب حافظ با این مطلع: «همای اوج سعادت به دام ما افتد  اگر تو را گذری بر مقام ما افتد.»

3- مشهورترین این تحقیقات، یافته های «دکتر ایموتو» ژاپنی در مورد واکنش مولکول های آب به محیط اطراف است که به فراوانی در اینترنت قابل دسترسی است.

4- عَلِیُّ بْنُ اِبْرَاهِیمَ عَنْ اَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) اِنَّ الْوَلَدَ الصَّالِحَ رَیْحَانَهٌ مِنْ رَیَاحِینِ الْجَنَّهِ (الکافی؛ ج 6؛ ص 3 )

5- مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِاِسْنَادِهِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ عُثْمَانَ الْاَعْوَرِ عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السّلام) اَنَّهُ قَالَ مَا مِنْ مَوْلُودٍ یُولَدُ اِلَّا عَلَی الْفِطْرَهِ فَاَبَوَاهُ اللَّذَانِ یُهَوِّدَانِهِ وَ یُنَصِّرَانِهِ وَ یُمَجِّسَانِه(وسایل‏الشیعه، ج 15، ص 125)

6- [الامالی للصدوق‏] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ اَبِی الْخَطَّابِ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ اَبِی خَالِدٍ الْکَعْبِیِّ عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) اَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) قَالَ اَیُّمَا امْرَاَهٍ رَفَعَتْ مِنْ بَیْتِ زَوْجِهَا شَیْیاً مِنْ مَوْضِعٍ اِلَی مَوْضِعٍ تُرِیدُ بِهِ صَلَاحاً نَظَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیْهَا وَ مَنْ نَظَرَ اللَّهُ اِلَیْهِ لَمْ یُعَذِّبْهُ فَقَالَتْ اُمُّ سَلَمَهَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا ذَهَبَ الرِّجَالُ بِکُلِّ خَیْرٍ فَاَیُّ شَیْ‏ءٍ لِلنِّسَاءِ وَ الْمَسَاکِینِ فَقَالَ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بَلَی اِذَا حَمَلَتِ الْمَرْاَهُ کَانَتْ بِمَنْزِلَهِ الصَّایِمِ الْقَایِمِ الْمُجَاهِدِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاِذَا وَضَعَتْ کَانَ لَهَا مِنَ الْاَجْرِ مَا لَا تَدْرِی مَا هُوَ لِعِظَمِهِ فَاِذَا اَرْضَعَتْ کَانَ لَهَا بِکُلِّ مَصَّهٍ کَعِدْلِ عِتْقِ مُحَرَّرٍ مِنْ وُلْدِ اِسْمَاعِیلَ فَاِذَا فَرَغَتْ مِنْ رَضَاعِهِ ضَرَبَ مَلَکٌ عَلَی جَنْبِهَا وَ قَالَ اسْتَاْنِفِی الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکِ(بحارالانوار، ج 101، ص 107)

7- وَ فِی رِوَایَهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ آبَایِهِ ع عَنْ عَلِیٍّ (علیه السّلام) قَالَ ذَکَرَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْجِهَادَ فَقَالَتِ امْرَاَهٌ لِرَسُولِ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) یَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا لِلنِّسَاءِ مِنْ هَذَا شَیْ‏ءٌ فَقَالَ بَلَی لِلْمَرْاَهِ مَا بَیْنَ حَمْلِهَا اِلَی وَضْعِهَا اِلَی فِطَامِهَا مِنَ الْاَجْرِ کَالْمُرَابِطِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاِنْ هَلَکَتْ فِیمَا بَیْنَ ذَلِکَ کَانَ لَهَا مِثْلُ مَنْزِلَهِ الشَّهِیدِ (من‏لایحضره‏الفقیه، ج 3، ص 561)

8-  سوره مبارکه اسراء، آیه 7

9- عِدَّهٌ مِنْ اَصْحَابِنَا عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ اَبِی جَمِیلَهَ عَنْ مُحَمَّدٍ الْحَلَبِیِّ عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَا تَحَبَّبَ اِلَیَّ عَبْدِی بِاَحَبَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَیْهِ (الکافی؛ ج 2، ص 82 )

10- منبع: کتاب « برگی از دفتر آفتاب» به نقل از پایگاه http://shiabooks.ir

11- وَ قَالَ (علیه السّلام)  قَلِیلٌ مَدُومٌ عَلَیْهِ خَیْرٌ مِنْ کَثِیرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ (وسایل‏الشیعه، ج 1، ص 118)

12- عِدَّهٌ مِنْ اَصْحَابِنَا عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ لَیْثِ بْنِ اَبِی سُلَیْمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ النَّبِیُّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَهِ الْقُرْآنِ وَ لَا تَتَّخِذُوهَا قُبُوراً کَمَا فَعَلَتِ الْیَهُودُ وَ النَّصَارَی صَلَّوْا فِی الْکَنَایِسِ وَ الْبِیَعِ وَ عَطَّلُوا بُیُوتَهُمْ فَاِنَّ الْبَیْتَ اِذَا کَثُرَ فِیهِ تِلَاوَهُ الْقُرْآنِ کَثُرَ خَیْرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهْلُهُ وَ اَضَاءَ لِاَهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِی‏ءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِاَهْلِ الدُّنْیَا (الکافی؛ ج2؛ ص610 )

13- مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ النُّعْمَانِ الْمُفِیدُ فِی الْاَمَالِی بِاِسْنَادِهِ عَنْ اَنَسٍ فِی حَدِیثٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)  یَا اَنَسُ اَکْثِرْ مِنَ الطَّهُورِ یَزِیدُ اللَّهُ فِی عُمُرِکَ وَ اِنِ اسْتَطَعْتَ اَنْ تَکُونَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَی طَهَارَهٍ فَافْعَلْ فَاِنَّکَ تَکُونُ اِذَا مِتَّ عَلَی طَهَارَهٍ مِتَّ شَهِیداً  (وسایل‏الشیعه؛ ج 1؛ ص 383)

14- وَ رُوِیَ فِی خَبَرٍ آخَرَ اَنَّ الْوُضُوءَ عَلَی الْوُضُوءِ نُورٌ عَلَی نُورٍ وَ مَنْ جَدَّدَ وُضُوءَهُ مِنْ غَیْرِ حَدَثٍ آخَرَ جَدَّدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ تَوْبَتَهُ مِنْ غَیْرِ اسْتِغْفَارٍ (من‏لایحضره‏الفقیه، ج 1، ص 41 )

15- مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِاِسْنَادِهِ عَنْ اَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ فِی وَصِیَّهِ النَّبِیِّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) لِعَلِیٍّ (علیه السّلام) قَالَ یَا عَلِیُّ اِذَا حَمَلَتِ امْرَاَتُکَ فَلَا تُجَامِعْهَا اِلَّا وَ اَنْتَ عَلَی وُضُوءٍ فَاِنَّهُ اِنْ قُضِیَ بَیْنَکُمَا وَلَدٌ یَکُونُ اَعْمَی الْقَلْبِ بَخِیلَ الْیَدِ (من‏لایحضره‏الفقیه؛ ج 3؛ ص 553)

16-) قَالَ الصَّادِقُ (علیه السّلام) مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ اَوَی اِلَی فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ کَمَسْجِدِهِ فَاِنْ ذَکَرَ اَنَّهُ عَلَی غَیْرِ وُضُوءٍ فَلْیَتَیَمَّمْ مِنْ دِثَارِهِ کَایِناً مَا کَانَ فَاِنْ فَعَلَ ذَلِکَ لَمْ یَزَلْ فِی الصَّلَاهِ وَ ذَکَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ (بحارالانوار؛ ج 73 ؛ ص 182)

17- نفس المهموم، شیخ عباس قمی، قم، مکتبه بصیرتی، ص 245

18- شرح مثنوی، علامه جعفری، ج1، ص 719 به نقل از  www.al-shia.org

19- روْضَهُ الْوَاعِظِینَ، وَ الْمَکَارِمُ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مَنْ اَکَلَ الْحَلَالَ قَامَ عَلَی رَاْسِهِ مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَفْرُغَ مِنْ اَکْلِهِ وَ قَالَ اِذَا وَقَعَتِ اللُّقْمَهُ مِنْ حَرَامٍ فِی جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ مَا دَامَتِ اللُّقْمَهُ فِی جَوْفِهِ لَا یَنْظُرُ اللَّهُ اِلَیْهِ وَ مَنْ اَکَلَ اللُّقْمَهَ مِنَ الْحَرَامِ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ فَاِنْ تَابَ تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ اِنْ مَاتَ فَالنَّارُ اَوْلَی بِهِ (بحارالانوار، ج 63، ص 314)

20- الْفِرْدَوْسُ، عَنِ النَّبِیِّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) قَالَ مَنْ اَکَلَ لُقْمَهَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاهٌ اَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَهٌ اَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ کُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ اَوْلَی‏ بِهِ وَ اِنَّ اللُّقْمَهَ الْوَاحِدَهَ تُنْبِتُ اللَّحْمَ (بحارالانوار، ج 63، ص 314)

21- به نقل ازwww.hawzah.net

22- اَحْمَدُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَهَ عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السّلام)‏ قَالَ کَسْبُ الْحَرَامِ یَبِینُ فِی الذُّرِّیَّهِ (الکافی، ج 5، ص 124)

23- سوره مبارکه اسراء؛ آیات63 و64

24- [تفسیر العیاشی‏] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ (علیه السّلام) قَالَ سَاَلْتُهُ عَنْ شِرْکِ الشَّیْطَانِ قَوْلِهِ وَ شارِکْهُمْ فِی الْاَمْوالِ وَ الْاَوْلادِ  قَالَ مَا کَانَ مِنْ مَالٍ حَرَامٍ فَهُوَ شِرْکُ الشَّیْطَانِ قَالَ وَ یَکُونُ مَعَ الرَّجُلِ حِینَ یُجَامِعُ فَیَکُونُ الْوَلَدُ مِنْ نُطْفَتِهِ وَ نُطْفَهِ الرَّجُلِ اِذَا کَانَ حَرَاماً (بحارالانوار؛ ج101؛ ص136)

25- قال الصادق (علیه السلام): من لم یبال ما قال و لا ما قیل فیه فهو شرک شیطان و من لم یبال ان یراه الناس مسییا فهو شرک شیطان و من اغتاب اخاه المومن من غیر تره بینهما فهو شرک شیطان، و من شغف بمحبه الحرام و شهوه الزنا فهو شرک شیطان.(تفسیر نور الثقلین، ج3، ص183)

26- خزینه الجواهر، ص 430، موعظه در تاثیر اغذیه از حدیث حلیت و حرمت در انسان؛ به نقل از  www.al-shia.org

27- معراج السعاده، انتشارات مطبوعاتی حسینی، ص 313، چاپ 1375؛ به نقل از  www.al-shia.org

28- تربیت فرزند از نظر اسلام، انتشارات ام ابیها، سال 78، صص 43 و 50 به نقل از  www.al-shia.org

29-  www.gharaati.ir

30- و قال (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مثل الجلیس الصالح مثل الداری ان لم تجد عطره علقک ریحه و مثل جلیس السوء مثل صاحب الکیر ان لم یحرقک شرار ناره علقک من نتنه (جامع‏الاخبار؛ ص183)

31- سوره مبارکه فرقان، 77

32- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ اَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) یَقُولُ الدُّعَاءُ یَرُدُّ الْقَضَاءَ بَعْدَ مَا اُبْرِمَ اِبْرَاماً فَاَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ فَاِنَّهُ مِفْتَاحُ کُلِّ رَحْمَهٍ وَ نَجَاحُ کُلِّ حَاجَهٍ وَ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَّا بِالدُّعَاءِ وَ اِنَّهُ لَیْسَ بَابٌ یُکْثَرُ قَرْعُهُ اِلَّا یُوشِکُ اَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ.(الکافی؛ ج2؛ ص470)

33- هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لی‏ مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ (سوره مبارکه آل عمران، آیه 38)

34- وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ اَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ اِماماً (سوره مبارکه فرقان، آیه 74)

35- دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِیِّ، قَالَ النَّبِیُّ ‏(صلی الله علیه وآله و سلّم)  الصَّدَقَهُ تَسُدُّ سَبْعِینَ بَاباً مِنَ الشَّرِّ (بحارالانوار، ج 93، ص 132)

36-  www.gharaati.ir