یو می هو تراپی ، طب سنتی ، طب سوزنی

"  یومی‌هوتراپی" یکی از رشته‌های طب آلترناتیو «جایگزین» است. شاخه‌ای از روش‌های درمان طبیعی که نگاهی سیستماتیک به انسان دارد. نگاهی باورمند به این که بدن انسان یکی از پیچیده‌ترین سیستم‌های زنده دنیاست و باید تمامی اجزای تشکیل دهنده‌ی آن را در ارتباطات تنگاتنگ، زنده، پویا و دائم در حال تأثیر متقابل در نظر گرفت. معنی این حرف در واقع این است، به هنگام درمان یک بیماری نباید فقط به فکر عضو بیمار بود و چرایی را در همان نقطه جستجو کرد. تأثیر متقابل سایر ارگان‌های بدن را در پیدایی و تداوم عضو بیمار باید مد نظر قرار داد و تلاش نمود تا علت درمان گردد، نه معلول.

جستجو برای ریشه‌یابی بسیاری از بیماری‌ها،دکتر سایونجی ماسایوکی «مبدع یومی‌هوتراپی و رئیس انستیتوی طب پیشگیر ژاپن» را به این نتیجه رساند که عدم وجود هماهنگی و تقارن در بدن انسان منجر به اختلالات گوناگونی در عملکرد اعضای بدن می‌شود که در نهایت انسان را به سوی بیماری می‌کشاند، اما این عدم هماهنگی و نامتقارن بودن بدن، خود از کجا ناشی می‌شود؟ حقیقت این است که بیش از 95% از انسان‌ها بدون آن که خود بدانند و متوجه باشند، دچار جابه‌جایی و انحراف در لگن خاصره هستند. عاملی که عمدتاً مادرزادی است و از مادر به کودک منتقل می‌شود و در طول حیات نیز به دلیل افتادن از بلندی‌ها یا ضربات وارده به بدن ممکن است رخ بدهد یا تشدید شود.

   مادری که خود دچار جابه‌جایی لگن خاصره است، به دلیل فرم بدن لگن و اعوجاج در مسیر بارداری کودک، ضمن تحمل دردهای شدید زایمان «هر چه این انحراف بیش‌تر باشد، درد شدیدتر خواهد بود.» کودکی را متولد خواهد کردکه به دلیل گذر از این مسیر ناصاف استخوان‌هایش جابه‌جا شده و لگن او که پهن‌ترین استخوان او می‌باشد دچار جابه‌جایی و انحراف می‌کند.

   مطالعات به عمل آمده در شهر ژشوف لهستان- که بر مبنای تئوری یومی‌هو صورت گرفت- نشان داد که صد در صد کودکانی که از مادری با انحراف در لگن خاصره متولد شده بودند، دچار جابه‌جایی و انحراف در لگن خاصره بوده و بیش از 90 درصد آنان در همان سمتی دچار انحراف شده بودند که مادرانشان به آن مبتلا بوده‌اند.

انحراف در لگن خاصره به این معناست که استخوان یکی از لگن‌ها «ایلیاک» در یک سمت بالاتر از دیگری قرار دارد و اگر بخواهیم به خط مستقیمی را از روی تاج ایلیاک سمت چپ و راست بگذرانیم، مشاهده خواهیم کرد که این خط افقی نیست، بلکه مایل است.

   در این حالت ستون فقرات که بر روی استخوان‌های خاجی قرار دارد دیگر وضعیت ثابت و متعادلی را ندارد و بر پایه‌ای کج و معوج استوار است – کوتاه‌تر از دیگری می‌شود و انسان به هنگامی‌که می‌ایستد یا راه می‌رود نمی‌تواند وزن خود را به طور مساوی به روی هر دو پا بیاندازد. در این موقع پای بلندتر به دلیل تحمل سهم بیش‌تری از وزن بدن، دچار اسپاسم و انقباض شده و پای کوتاه‌تر عموماً ضعیف‌تر از پای بلندتر می‌شود. از آن‌جا که فرد ناگزیر به حفظ تعادل است، ناخودآگاه تنه خود را به سمت پایی که بلندتر است خم می‌کند و گردن را به سمت دیگر. تداوم این وضعیت در دراز مدت منجر به انحراف جانبی «اسکلیوز» در ستون فقرات، در ناحیه کمر «لومبال» شده و عضلات مرتبط با مهره‌های ستون فقرات را نیز درگیر کرده و دچار انقباض می‌کند. انتقال وزن بدن- به دلیل خستگی یک پا- بر روی کوتاه‌تر، خمیدگی تنه را به سمت دیگر باعث می‌گردد و انحرافی دیگر در ستون فقرات- این بار در ناحیه فوقانی- ایجاد می‌کند. در این وضعیت، ستون فقرات فرم Sبه خود می‌گیرد و یک شانه بلندتر از شانه دیگر می‌شود. نشانه‌های آناتومیک شانه‌ها و استخوان کتف «اسکاپولا» خود نشانگر صحت این وضعیت می‌باشد. از جمله نشانه‌های رفتاری آن‌که به دلیل بارز بودن می‌توان به آن اشاره داشت، یکی تمایل حمل کیف بر روی دیگری قرار دادن است.» و بالاخره سایش بیش‌تر کف کفش‌ها در سمت پای بلندتر را می‌توان نام برد.

   به هم خوردن فرم اسکلت‌بندی بدن، اعوجاج در ستون فقرات، افتادن بیش‌تر وزن بدن بر یک سمت و ... عضلات مرتبط را دچار انقباض می‌کند که نتیجه ناگزیر آن اختلال در سیستم گردش خون و سیستم لنفاوی می‌شود. خون و اکسیژن کافی به اندام‌ها به ویژه به ناحیه سر «در مواردی که عضلات ناحیه کتف، شانه و گردن درگیر هستند» نمی‌رسد و دردهای عضلانی، مفصلی، آرتروز گردن، سردردها و سرگیجه‌ها، ضعف بینایی، وز وز گوش و ... را به دنبال دارد.

   انحراف در ستون فقرات و چرخش مهره‌ها حول محور نخاع، ضمن وارد آوردن فشار بیش از حد دیسک‌های تحت فشار «که می‌تواند بیماری‌های دیسک و سیاتیک را باعث شود»، ریشه‌های عصبی را نیز درگیر می‌کند و ایجاد اختلال در اعصاب محیطی و اعصاب خودمختار می‌کند. فشار بر روی ریشه‌های سمپاتیک و پاراسمپاتیک، اختلال در ارگان‌های داخلی ذیربط به وجود می‌آورد و آن‌ها را دچار بیماری می‌کند.

   عدم تقارن و هماهنگی در بدن، تعادل در انرژی حیاتی بدن را به هم می‌ریزد و منجر به افزایش یکی از انرژی‌ها «انرژی مثبت یا منفی – یین و یانگ» و کاهش دیگری می‌شود و حتی گاه با بروز انسداد در کانال‌های انرژی سطح عمومی انرژی حیاتی بدن را به دنبال خواهد داشت. نتیجه آن‌که غدد درون ریز نیز دچار اختلال در عملکرد می‌شوند و علاوه بر بیماری‌های فیزیکال، بیمار را دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌کند. از جمله به احساس خستگی مداوم، کاهش سطح هوشیاری فرد و بالاخره افسردگی می‌توان اشاره کرد.

   دکتر سایونجی ماسایوکی پس از بیست سال تحقیق در روش‌های درمانی طبیعی در شرق به ویژه در چین و ژاپن، با انتخاب امتیازات و برتری‌‌های تکنیک‌ها و شیوه‌های درمانی گوناگون و ترکیب آن‌ها در روش درمانی نوین خود، یومی‌هوتراپی را ابداع کرد. این روش درمانی با اتکا به تجارب پنج هزار ساله پزشکان چینی و ژاپنی و با بهره‌گیری از روش‌های درمانی پزشکان مکتب شائولین «اصلاح مفاصل و اسکلت‌بندی انسان» که بسیار نزدیک به استئوپاتی و کایروپراکتیک می‌باشد، روش‌های درمانی شیاتسو «فشار درمانی»، ماساژ چینی، رفلکسوتراپی «بازتاب درمانی» و بالاخره به گونه‌ای انرژی درمانی، پایه‌ریزی شده است.

"یومی‌هوتراپی" که نام خود را از ترکیب دو واژه چینی گرفته است و معنای آن ایجاد تعادل در لگن خاصره است، هم به عنوان طب پیشگیر کاربرد دارد و هم به عنوان روش برای درمان بیماری‌ها.

   جنبه پیشگیرانه آن، با ایجاد تعادل و هارمونی در بدن، ایجاد قرینگی در اندام‌ها، نگه‌داشتن عضلات و مفاصل در انعطاف و نرمی آن‌ها، فعال کردن سیستم عصبی و به تبع آن سالم نگه‌داشتن سیستم گوارشی و تنفسی، بهبود سیستم گردش خود و سیستم لنفاوی، بهبود عملکرد غدد درون ریز، بالا بردن سطح انرژی حیاتی بدن و به تعادل رساندن انرژی‌های مثبت و منفی بدن و بالاخره افزایش سطح قدرت خوددرمانی بدن، به فرد امکان می‌دهد با تنی سالم و روحی شاداب و پر انرژی در مقابل بروز بیماری‌ها مقاوم بوده و کم‌تر در بستر بیماری بیفتد.

   جنبه درمانی آن با بیش‌ترین کاربرد و اثر بخشی در اصلاح و رفع مشکلات سیستم حرکتی هم چون ناراحتی‌های مفصلی، آرتروز، دیسک، سیاتیک و ... در رفع سردردها، سرگیجه‌ها، بهبود قدرت بینایی، آسم، پاره‌ای از انواع آلرژی، پاره‌ای از ناراحتی‌‌های زنان و زایمان، سیستم گوارشی و غیره را می‌توان نام برد.

"یومی‌هوتراپی" در سال 1982 در ژاپن معرفی شد. از سال 1989 شروع به جهانی شدن کرد و اکنون به دلیل نتایج درخشان و یگانه آن در پنج قاره جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد و در پاره‌ای از دانشگاه‌ها و انستیتوهای جهان تدریس می‌شود. در ایران این روش برای اولین بار توسط شخص دکتر سایونجی ماسایوکی در سال 1992 معرفی شد.

جهت مشاوره رایگان و ویزیت می توانید به درمانکده مرکز تحقیقاتی غذای سالم مراجعه فرمایید.

نشانی:تهران، خیابان انقلاب، تقاطع فلسطین جنوبی، پلاک 1102
تلفن:66464000 - 09129171968
دکتر کیائی - دکترای طب مکمل با گرایش طب چینی