مزاج خانه و مسکن
برای ایجاد سازگاری بدن با مسکن,باید خانه را از مواد و مصالحی ساخت که طبیعت آن معتدل کننده ی مزاج منطقه جغرافیایی باشد,
مثلا برای ساخت مسکن در مناطق جغرافیایی سرد و مرطوب مانند مناطق شمال ایران باید از چوب استفاده شود و در صورتی که برای ساختن بنا از سیمان و گچ استفاده شود چون مزاج سیمان و گچ خیلی سرد است ,فرد ساکن در آن ساختمان به علت افزایش سردی در بدنش ممکن است دچار بیماری های سرد مانند: رماتیسم, درد اندام و خستگی شود .
ولی بناهای ساختمانی در مناطق گرمسیری (گرم و خشک )لازم است با گچ و موادی مانند سیمان و سنگ ساخته شود تا گرمای مناطق جغرافیایی را معتدل کند.
خانه ای که رو به مشرق است چون خورشید صبح بر آن می تابد هوای خانه را صاف میکند و بعد از غروب خورشید نیز بادهای لطیفی که از سمت مشرق بر آن می وزند, هوای خانه را سالم تر میکنند.
خورشید به خانه هایی که رو به مغرب بوده و از سمت مشرق پوشیده شده است دیرتر طلوع کرده و زود غروب می کند, در نتیجه نه هوای آنجا را لطیف کرده و نه آن را خشک می کند, بنابراین هوا در آن جا مرطوب و سنگین باقی می ماند .
خانه های رو به مشرق از خانه های رو به مغرب سالم ترند.
مشکل خانه ی رو به مغرب, این است که نور خورشید کمتر به آن می رسد و افرادی که در چنین خانه هایی زندگی می کنند به دلیل مرطوب بودن هوای خانه صدای شان می گیرد, خصوصا در پاییز بر اثر سرماخوردگی, بیشتر به گرفتگی صدا دچار می شوند.
