دفع پروتئین از ادرار
سندرم نفروتیک (دفع پروتئین از ادرار)
سندرم نفروتیک، افزایش نفوذپذیری گلومرول ها در برابر پروتئینهای پلاسما (به خصوص آلبومین) و دفع آنها از طریق ادرار میباشد.
این بیماری در پسران شایعتر از دختران است و شیوع بیشتری در کودکان 2 تا 7 سال دارد. در بزرگسالان، به نسبت مساوی در مردان و زنان میتواند شیوع داشته باشد.
علائم و عوارض سندرم نفروتیک
- دفع پروتئین از طریق ادرار: میزان دفع پروتئین از طریق ادرار، ممکن است به بیش از 3 گرم در شبانه روز برسد.
- ادم یا خیز (احتباس مایعات در بدن): در ابتدا به صورت پُف کردن چشمها و ورم مچ پا تظاهر مییابد و در مراحل پیشرفتهتر به صورت ورم منتشر پوست و در نهایت ورم شکم بروز میکند.
- افزایش میزان تری گلیسرید و کلسترول خون
- سخت شدن شریانهای کلیوی
- کاهش آلبومین خون
- کاهش تولید ادرار گاهی تا 20 درصد مقدار طبیعی
- افزایش سرعت وزن گیری بدن: در کودکان ادم در صورت و شکم است و در بزرگسالان در ران.
- در صورت مزمن شدن بیماری، نوار سفید متقاطع روی ناخنها دیده میشود.
- ادرار کف آلود، مربوط به حضور پروتئین و آلبومین
- کاهش برون ده قلب و فشارخون
- تحلیل بافتها، سوء تغذیه، کبد چرب و ابتلا به عفونت
- اسهال و جذب رودهای ضعیف
- خستگی، رنگ پریدگی، بی اشتهایی و تحریک پذیری
- کمبود ویتامین D
علل سندرم نفروتیک
علت دقیق این عارضه ناشناخته است. این عارضه ممکن است به صورت اولیه (بدون علت شناخته شده) یا به صورت ثانویه یعنی در اثر سایر اختلالات نظیر دیابت، لوپوس اریتماتوز، مولتیپل میلوم، گلومرولونفریت، اختلالات خودایمنی، اختلالات آلرژیک شدید، لخته شدن خون در کلیه، عفونتها (به خصوص عفونتهای پوستی)، بیماریهای مادرزادی قلبی، یا برخی داروها بروز کند.
